Geplaatst op door Emma

Tatum Dagelet wilde liever Debbie heten

Ook de kinderen van Bekende Nederlanders hebben soms problemen, zo blijkt uit dertig jaar oude Achterwerkbrieven.

Jarenlang verzamelde mijn oma ze voor me, de ingezonden brieven van kinderen op de achterkant van de vpro gids. Ik was vast niet de enige die meepiekerde over alle onbeantwoorde liefdes, huiselijke irritaties en identiteitscrisissen!

In een speciale editie van de televisiegids (puur vpro is…, voorjaar 2013) staan de epistels van onder meer Aaf Brandt Corstius en Tatum Dagelet, die als kind beiden iets te melden hadden over hun naam.

In 1982 was Aaf Brandt Corstius (inmiddels moeder van Rifka en Benjamin) bezorgd over haar bijzondere voornaam:

Dat vind ik nou echt niet leuk!

Hallo, ik heet Aaf. Ik ken nog iemand die heet Aaf. Eigenlijk heet ze Aafje. Maar dat is nou het probleem. Zij is namelijk ouder dan ik. En dan noemt iedereen mij Aafje en haar Aaf. Nou en dat vind ik helemaal niet leuk. Want ik wil gewoon zo heten als ik heet!!

Aaf Brandt Corstius (7 jaar) uit Bloemendaal

Uit ongeveer 1984 komt deze hartverscheurende brief van Tatum Dagelet, dochter van acteur Hans Dagelet (en zelf moeder van dochter Toy Travis):

Tatum is mijn naam…

Hoi achterwerk. Zelf kan ik mijn naam niet uitstaan maar sommige kinderen vinden het een leuke naam, sommige ook niet. Ik was een keer in Italië toen dacht ik ook ze gaan me vast pesten dus ik nam een andere naam (Debbie). Ze zeiden hoe heet jij, ik zei dus Debbie. De volgende dag kwam ik weer en ze zeiden BABY BABY. Toen wou ik ze uitleggen dat ik gejokt had maar ze verstonden het niet dus nou zeg ik Tatum.

Tatum Dagelet (9 jaar) uit Amsterdam

Wilde jij vroeger ook anders heten, omdat je een bijzondere – of juist een veel te doorsnee – naam had? Of ergerde je je er juist aan dat mensen je naam verbasterden?

22 antwoorden op “Tatum Dagelet wilde liever Debbie heten”

  1. Ik was vroeger de kleinste van de klas, het voetbalteam, de scoutinggroep, thuis, overal. Ik ging dan ook door het leven als Basje. Nu klinkt dat best wel leuk, maar vroeger vond ik het echt verschrikkelijk, hoewel ik beter op Basje reageerde dan op Bas 🙂

  2. M’n zusje en ik speelden op straat altijd dat we andere namen hadden.
    En dan zo vaak mogelijk die ‘nieuwe’ naam van de ander zeggen..

    Mijn droomnaam was toen Salomé of Annebelle,
    m’n zusje haar droomnaam was Emma.

  3. Vroeger zag ik ooit een Zweedse kinderfilm of -serie, met daarin een beeldschoon meisje dat ‘Madieke’ heette. Vanaf toen fantaseerde ik dat ik Madieke heette. Want Willemijn vond ik maar stom.
    Nu denk ik daar gelukkig anders over.

  4. Ik zou zo blij zijn met een naam waar mensen niet allemaal China, Sheila, Shiva, Ziva, Sira, etc. van mijn naam maken omdat ze Shira niet kunnen onthouden… En wanneer ik op vakantie ben in Israël, mijn geboorteland, weet ik niet wanneer ik om moet kijken als mijn naam geroepen wordt omdat de naam Shira daar in de top 3 staat. Iedereen heet zo. Het is ook nooit goed 😉

  6. Ik ben nog steeds niet heel erg blij met mijn naam: Willemijn. Er hangt een wat tuttig, kakkineus tintje aan (vind ik). Daarom noemen mijn vrienden mij Mijntje of Willem.
    Toen ik nog een kleuter was, eind jaren ’70, wilde ik Véronique heten. Nu realiseer ik me dat dat eigenlijk nog erger is dan Willemijn.

    1. Het is vooral lieve naam, zo eindigend op -mijn. 🙂

  7. Ik deed vroeger ook altijd alsof ik anders heette. Met name de Engelse namen uit tv series deden het goed. Ondanks dat men mij standaard Irene noemt (oh, is Ireen geen afkorting van Irene?), ben ik er toch blij mee.

  8. Na Brenda Steunbeer en Brenda Schultz vond ik mijn voornaam niet echt leuk, begin jaren negentig. Ik was ook net te jong om te snappen wie die Steunbeer was, wel dat het niet echt gezellig bedoeld was. Vind het nog steeds wel bijzonder dat iedereen dacht daarmee erg origineel te zijn: ‘Brenda? oh, hahaha, Brenda Steunbeer!’

    Net zoals mijn collega Suzanne nog regelmatig Suzanne-liedjes om d’r oren krijgt van mensen die denken dat ze de eerste zijn die de link leggen. Ach ja…

    1. En dan vond ik Marjolein wel een mooi alternatief 🙂

  9. Tja, Annelies-van-de-pies is altijd gauw geroepen…

    Er is een tijd geweest dat ik liever bij mijn eerste naam genoemd zou willen worden. Mijn eerste naam is Afra. Een echt West-Friese naam, vernoemd naar beide oma’s. Maar nu ben ik wel tevreden met Annelies. “Best modern” was laatst de lof van een van mijn leerlingen.

  10. Ik wilde vroeger wel Willemijn heten. En dan graag een beugel; blokjes. Vond ik allebei charmant.

  11. Op de basisschool heb ik een tijdje Elizabeth willen heten. Ik schreef die naam zelfs op mijn schoolwerk en reageerde niet op mijn eigen naam.

  12. Vroeger noemde mijn tante mij Saar of Saartje, ook op de kaarten naar het gymnastiek kamp waar ik heen ging schreef ze regelmatig “voor Saar” en van Tante Lilly (terwijl ze Aleida) heet.
    Wie deze naam wijzigingen bedacht heeft kan ik mij niet meer herinneren. Wel dat ik Saar een mooiere naam vond dan Marijke.

  13. Ik weet niet zeker of ik zelf echt zo wilde heten, maar er waren wel namen die ik als kind heel mooi vond, zoals, als kleuter Minoe en later Sylvia, Cindy en Elvira. Minoe zou ik nu nog wel durven overwegen voor een dochter, hoewel het wel een beetje een kattennaam is. De drie andere namen vind ik echt niet meer mooi. Als kind vond ik Lucas echt dé jongensnaam.

  14. Ik heb een hele unieke naam en daar ben ik altijd trots op geweest.Alleen vond ik het weleens lastig dat ik het altijd moest spellen en herhalen.Maar een doorsnee naam heb ik nooit gewild.

  15. Ik vind mijn naam niet mooi, klinkt gewoon niet lekker. De meeste mensen noemen mij Mel. Ik had ook wel graag mijn derde naam als voornaam gehad, Stientje. Dat vind ik frisser klinken.

  16. Tatum is niet de enige met een aparte naam in de familie Dagelet: haar zusje heet Charlie Chan en haar broertje Mingus… Vader Hans heeft een rare namen-smaak.

Reacties zijn gesloten.