Met een top 10 naam als Thijs of Lotte kan het natuurlijk al snel gebeuren dat er meerdere kinderen in je omgeving zijn met dezelfde naam als jouw kind.
Maar als een kind uit de kleuterklas van je zoon een broertje krijgt met dezelfde (redelijk) unieke naam: vind je dat vervelend, of zie je het als compliment voor jouw uitstekende naamsmaak?
[poll id=”19″]
(Smeuiige verhalen over gestolen namen worden zeer op prijs gesteld in de reacties.)
Ik zat een beetje te twijfelen tussen ‘Hmmm. Jammer.’ en ‘Ha. Dat betekent dat ik een trendsetter ben!’ Uiteindelijk ben ik voor de eerste gegaan.
Op zich denk ik dat je nooit kunt voorkomen dat je kind de enige is met zijn/haar naam, of je moet iets heel unieks kiezen. Kies je echter voor een gewone, gangbare naam die wel vaker voorkomt dan zit de kans er best in dat iemand anders ook op dat idee komt. Je kunt een naam toch niet helemaal ‘afbakenen’ dat anderen hem niet kunnen gebruiken. Toch zou ik het wel jammer vinden, alleen al voor mijn kind die dan de hele schoolperiode als bijv. ‘Grote Sophia’ of ‘Kleine Sophia’ door het leven gaat. Ik zat ook een tijdje met een andere Judith in de klas (niet zo lang gelukkig) en toen was ik de hele tijd ‘Kleine Judith’; vreselijk vond ik dat… En daarnaast als je een vrij bijzondere naam hebt gegeven en iemand anders in je omgeving wil die ook aan zijn/haar kind geven, dan vind ik het wel zo netjes om even te zeggen dat je die naam ook op het oog hebt voor je kind, dan lijkt het al minder alsof je de naam ‘gestolen’ hebt. Ik zou er in zo’n geval geen moeite mee hebben als het eerst wordt gemeld.
Soms snap ik gewoon echt niet dat je Daan of Sophie dé naam vind voor je kind, als bijna heel Nederland al zo heet. Mijn neefje heeft maar liefst 4 Emma’s in de klas en 2 Davids. Vroeger had ik 3 Esmee’s en twee Eva’s.
Bij de meisjes snap ik het ook niet helemaal, er zijn zoveel leuke meisjesnamen. Maar ik krijg er wel meer begrip voor, zeker bij de jongens, want veel jongensnamen die me aanspreken kom ik niet tegen. Als er maar 1 naam is die je leuk vindt en die staat toevallig in de top 10, moet je dan een naam kiezen die je eigenlijk niet leuk vindt? Ik zou geloof ik wel m’n best doen om toch nog een andere naam te vinden, maar op een gegeven moment kan het toch zijn dat je dat op moet geven.
Maar ik geloof dat ik eerder een trendsetter- of bezitterig gevoel zou hebben bij een naam buiten de top 10.
Ik heb nu echt een probleem om een meisjesnaam te kiezen (ben 21 wk zwanger) Snap niet dat velen een meisjesnaam makkelijker vinden dan een jongensnaam.
20 jaar geleden vond ik Sophie de mooiste meisjesnaam en nog steeds. Maar jeetje, hij staat wel op 1. Dus ik zoek en zoek, maar vind niets moois.
Ik neig nu toch voor Sophie te gaan,maar als jullie nog wat ideeën hebben, hoor ik het graag! Moet bij Olivier passen!
Wij hebben hetzelfde probleem. Leuke jongensnamen geen enkel probleem, daar kunnen wij wel een half elftal mee vullen, maar meisjesnamen zijn een ramp. Bij mijn laatste zwangerschap hadden wij niet eens een meisjesnaam. Voor een eventuele volgende zwangerschap houd ik mijn hart al vast, jongensnaam staat al, maar een meisjesnaam….
Goh, laatst op een website (voornamelijk?) gelezen dat veel mensen een jongensnaam moeilijker vinden dan een meisjesnaam. Ik was helemaal blij dat ik niet de enige ben. Natuurlijk had ik me wel gerealiseerd dat andersom ook voorkomt, maar nu al 2 mensen die een jongensnaam makkelijker vinden en niemand die zegt dat ie meisjesnamen makkelijker vindt…
Vroeger vond ik Sophie/Sofie ook de mooiste meisjesnaam, maar daar ben ik toch van af gestapt. Omdat ie zo vaak gegeven wordt, vind ik hem niet meer zo leuk. Alternatieven kan ik je niet geven, want ik vind vaak dat namen in dezelfde stijl of klank toch niet helemaal hetzelfde gevoel geven.
Ik ken een Olivier met zusje Josephine. Misschien kun je beter een bericht hier posten, daar krijg je gegarandeerd meer reacties:
http://namen.startpagina.nl/prikbord/
Bedankt, kende dat prikbord nog niet!
Ik zal er de volgende poll van maken: wat is ‘makkelijker’, een jongens- of een meisjesnaam kiezen. Spoiler alert: ik heb veeeeeeel meer bruikbare jongensnamen op mijn lijstje dan meisjesnamen.
Ja, leuk!
Misschien Chloë? Of Zoë? Romy? Clio? Phoebe? Succes!
Sylvie.. ook leuk!
Ik stuur je even naar deze berichten door: geen NRC-namenpost of er zit een Olivier en een Sophie tussen, dus wie weet vind je nog meer inspiratie! http://www.voornamelijk.nl/?cat=205
Onze jongensnamen zijn beide in de categorie NRC.
@ emma en precies het rijtje dat jij altijd noemt. De meisjesnaam van onze dochter ( de enige naam die wij leuk vonden) past ook helemaal in het rijtje, maar een passende naam voor onze eventuele volgende dochter…echt een ramp.
Onze dochter heet Emma, hoor je ook veel, maar wel een klassieke naam…Juliette vind ik ook mooi! ook heel klassiek, net als Olivier. Mijn vriendin heeft een dochter Myrthe en een zoon Olivier! en er zijn nog meer klassieke namen, Fredrique, Charlotte., Anne Fleur, succes!!!
Ik neig naar “Ha. Dat betekent dat ik een trendsetter ben!” Mijn dochtertje heeft een heel weinig voorkomende naam en een paar naamgenootjes zou ik niet erg vinden. Het zou wel vervelend zijn als hele volksstammen die naam opeens gaan geven, maar dat zie ik niet gebeuren.
Ik zou het jammer vinden, maar er zijn blijkbaar heel veel mensen die het niets kan schelen. Anders zouden er niet zoveel kinderen met dezelfde naam zijn.
Nog wonderlijker vind ik het als bepaalde combinaties van namen bij broertjes en zusjes vaker voorkomen. Zo had mijn dochter een Damion (uitspraak: deemiun) in de klas, die een jonger zusje had dat Kalisha heette. Die twee zullen nu ongeveer 11 en 8 zijn, maar ze zijn verhuisd. Maar tegenwoordig woont er een meisje van een jaar of 4 in de straat dat Alicia heet, en haar kleine broertje heet Damian (uitspraak: deemiun). Niet helemaal hetzelfde, maar het lijkt veel.
Zo heb ik mijn dochter al een paar keer weten te verbazen door goed te raden hoe een broertje of zusje van een kind heette – allemaal standaardcombinaties…
Wel logisch, denk ik. Je zoekt toch vaak namen die bij elkaar passen.
Tja altijd betje lastige kwestie…
Wanneer je voor een top-10 naam kiest loop je een heel groot risico dat er meerdere kinderen zo heten. Mijn dochter zat op de peuterspeelzaal bij 3 Sophie-tjes in de groep. Toch niet leuk voor deze kinderen. Je krijgt dan inderdaad grote Sophie, kleine Sophie. Of op de basisschool wordt het dan Sophie P. en Sophie W. of zo. Dan toch liever een originele naam kiezen, maar ook dan kan het natuurlijk gebeuren dat iemand die naam kiest. Mijn dochters hebben redelijk originele namen. Op de basisschool zijn ze beide in ieder geval de enige met deze naam. Ook in de buurt, op zwemles en op sport zijn ze allebei de enige met deze naam. Maar het kan natuurlijk gebeuren dat een baby zusje uit een van deze gezinnen hun naam krijgt. Ik zou daar persoonlijk geen enkel punt van maken, en het eigenlijk wel als een compliment opvatten omdat het blijkbaar als een mooie naam gezien wordt.
Ik ken wel het verhaal van 2 vriendinnen beide in verwachting van een dochter.
De eerste is bevallen en heeft haar dochter Indy genoemd. De andere noemt vervolgens haar dochter India.
Vriendin 1 is hierdoor boos geworen op vriendin 2.
Deze vriendschap heeft het niet overleefd.
Ja, wat mij betreft zou het denk ik wel verschil maken, of het een heel goede vriendin is en kiest ze voor (bijna) de zelfde naam. Of is het iemand die veel verder van je af staat.. Bij een vriendschap waarbij je elkaar veel ziet zou ik het niet leuk vinden. Staat iemand verder van je af dat is het geen probleem.
ALs goede vriendinnen die samen zwanger zijn, zou ik in ieder geval de eerste letter aan elkaar verklappen, om dit soort situaties te voorkomen. En kom op; een vriendschap die het niet overleeft omdat je dezelfde namensmaak hebt?!
Ik zou het jammer vinden als de naam van mijn zoon ineens populair wordt. Als in mijn (directe) omgeving een jongen met dezelfde naam wordt geboren, zou ik het als een compliment zien. Wij zijn zelf echter verder gaan zoeken toen mijn alltime favoriete namen ineens populair werden (Tijmen en Hidde) . Tijmen is toen meteen afgevallen. Maar we hebben wel gezocht naar een naam met dezelfde klank/zelfde afkomst als Hidde. En dat is gelukt.
Fedde?
nope. Fedde is al redelijk populair. Leuke naam inderdaad!
‘Mijn naam’ is vorig jaar 4 keer gegeven… dus zoek maar… 😉
ah, dat vind ik best wel onzin.. natuurlijk is het jammer!
maar die naam (india) kan toch ook al ver vantevoren bedacht zijn, nog voordat ze wisten dat de andere baby indy zou heten?
en als je daar als stel al helemaal aan gewend ben, en je ongeboren kindje al die tijd al zo genoemd hebt… waarom dan ineeeeens een andere naam moeten verzinnen, die je veel minder mooi vindt, en waaraan je helemaal niet gewend bent.
en india was al een beetje bekend, zie dochters van bekende nederlanders..
Tja, als ze tegelijk in verwachting waren is dat natuurlijk best waarschijnlijk. En als je het dan niet van tevoren besproken hebt, is het moeilijk om te besluiten wie eerder was met bedenken.
Maar is het echt een probleem? Kinderen kunnen het ook leuk vinden om hun naam (bijna) te delen met een vriendje/vriendinnetje/iemand die ze kennen.
Ik geloof niet dat ik een vriendin niet meer zou willen zien omdat ze (bijna) dezelfde naam kiest als ik. Ik denk wel dat ik vriendinnen heb die er erg van zouden balen als ik een naam zou kiezen die zij op het oog hebben of gegeven hebben. Dan zou ik het daar denk ik toch van tevoren over hebben. Niet per se om toestemming te vragen, maar om te peilen hoe de ander er tegenover staat en omdat ik denk dat de schok dan minder groot is. Vriendlief vindt trouwens dat een naam je eigen keuze moet zijn en je die niet van anderen af moet laten hangen.
Ik heb gekozen voor: Afblijven, dat is mijn naam! Wij hebben express gekozen voor namen die in de regio niet zo veel voorkomen, en baalde toen ook best toen iemand zei dat hun pasgeboren buurjongetje de zelfde naam had als onze jongste (Liam) alleen andere uitspraak.
Ik heb hier ingevuld “Ha, dat betekent dat ik een trendsetter ben!”. Zou het best leuk vinden als iemand dezelfde naam kiest als ik (ik zou nooit gaan voor een top10/20 naam), als het maar niet te gek wordt, zoals Maarten hierboven al zegt.
Ik heb overigens zelf in de klas gezeten met een meisje met dezelfde voornaam (en haar achternaam begon met dezelfde letter als de mijne) en een meisje met precies dezelfde achternaam. Moet zeggen dat ik het nou niet zo erg vond. Leraren konden roepen wat ze wilden, ik deed net of ik dacht dat ze mij niet bedoelden..
Heel herkenbaar. Lange tijd met 3 Sandra’s in de klas gezeten. Handig om ergens onderuit te komen en net te doen of de andere Sandra bedoeld werd. Heb het zelf nooit erg gevonden. We konden het goed vinden met elkaar. Er was ook geen sprake van grote en kleine Sandra ofzo. Dat is als je 4 bent al niet leuk meer!
Onze dochter (3) heet Marin. Onze beste vrienden hebben hun dochtertje (bijna 1) Marit genoemd. Ze hebben heel lang gezocht naar een alternatief, maar kwamen steeds weer terug op Marit. Toen hebben ze maar ’toestemming’ gevraagd aan ons. Bijzonder is dat beide meisjes ook dezelfde 2e naam hebben, aangezien ze allebei vernoemd zijn naar iemand die voor ons allemaal heel bijzonder was. Het levert wel vaak versprekingen op, dat wel.
Mijn oudste heeft een naam uit de Top 10 van haar geboortejaar. Ze is nu 18 en in al die jaren heeft ze nooit met een naamgenoot in de klas, op zwemles, gymnastiek of andere activiteit gezeten. Mijn jongste dochter heeft een naam die in geen enkele top voorkomt en zij heeft wel met een naamgenoot/leeftijdgenoot gesport.
Persoonlijk vind ik dat je een naam die in de top10 staat niet kan ‘stelen’. Van namen die buiten de Top100 staan kun je misschien spreken van ‘stelen’, maar hoe weet je dat zeker?
Tja, hoe kan je een naam stelen. mensen komen vaak op dé naam, doordat ze ‘m ergens horen. Zo heet onze eerste dochter het zelfde, als een dochter van verre kennissen. Zien we hooguit 1 keer per 3 jaar. Ik weet niet wat zij er van vonden, dat we een zelfde naam kozen. Ik kende de naam al, ook voordat dat meisje geboren was. Toen hoorde je de naam nog niet veel, nu best vaak.
Mijn 2e dochter heeft een naam die ik kende, door een vakantievriendinnetje van vroeger. Ook heb ik een keer een meisje met die naam in de klas gehad. Die naam hoor je nu bijna niet meer, maar als een ander ‘m ook mooi vindt, prima.
Alleen heeft een vage kennis haar dochtertje het zelfde genoemd, als mijn oudste. Iedereen vindt die dame in kwestie raar…. Tja, toen vond ik het jammer, dat ze geen andere naam had gekozen.
Ik ken trouwens ook 2 zestigers, 2 broers die beiden de zelfde naam hebben. De ene opa Jan en de andere ook. Je kunt het natuurlijk niet maken, om met 1 keer vernoemen, beide opa’s te vernoemen. Grote Jan en kleine Jan in 1 gezin.
Ook ken ik een zestiger, Hennie, net zo als haar broer…. Zelfde verhaal, maar dan met een Opa Hennie en een Oma Hennie…….
Blij dat vernoemen niet meer per sé hoeft.
Oef, ik twijfel ook tussen optie 2 (“Ha, trendsetter!”) en 3 (“Jammer!”).
Onze zoon heeft (ook) een unieke naam. Daar waren we niet perse op uit, maar het bleek zo te zijn toen we eenmaal dé naam hadden gevonden 🙂
Laatst hoorde ik van een andere moeder uit de buurt dat zij ons geboortekaartje had gezien bij de verloskundige, en dat zij het zo’n mooie naam vonden dat ze hun zoontje ook zo hadden willen noemen. Op het laatste moment hebben ze nog een andere keuze gemaakt.En hoewel ik het een compliment vind, en ik vind dat we de naam niet kunnen “claimen”, ben ik daar toch wel blij om, want de enige twee jongetjes in Nederland met die naam hadden dan waarschijnlijk de hele basisschool bij elkaar in de klas gezeten!
ik ben nu wel erg benieuwd naar de naam
Ja, snap ik, maar ik twijfel i.v.m. herkenbaarheid…
… En omdat ik bang ben dat iemand hem alsnog gaat jatten natuurlijk 😉
PS Helaas dus geen smeuiig verhaal over een gestolen naam – een bijna gestolen naam telt natuurlijk niet 😉
Indianen hebben een naam die bekend is bij de stam en dan hebben ze ook nog een geheime naam, die niemand dus kan stelen, bovendien beschermd die hen tegen vervloekingen.
Ik vind niet dat je kunt spreken van een naam stelen. Het is als het ware openbaar bezit.
Ik denk dat je het alleen niet leuk zou vinden als een persoon met een slechte reputatie toevallig jouw toch wel aparte naam heeft, voorbeeld:Joran, Tristan en Folkert. Zijn nou niet direct jongens die met een positief gebeuren inhet nieuw zijn gekomen.
Hoeveel meisjes zijn er in de jaren 80, niet gepest om hun borsten, als ze toevallig Vanessa als naam hadden.
Geen smeuiig verhaal over een gestolen naam, maar meer over een heel toevallig dezelfde naam van buurmeisjes. (en de rest)
Mijn dochter zit in de klas bij 2 Fien’s de beide moeders heten Marijke, de namen van de vader lijken als je uitspreekt heel erg op elkaar maar zijn niet hetzelfde. en dan wonen ze ook nog tegenover elkaar in dezelfde straat.
Alles overigens geheel toevallig, want ze zijn pas later bij elkaar in de straat komen wonen. In de klas levert het wel eens kleine probleempjes op. Vriendinnetjes worden nogwel eens bij de verkeerde Fien opgehaald door een verstrooide vader. En ook wel eens is door school het verkeerde gezin gebeld om iets door te geven. Meer grappig dan smeuiig… 😉
Ik was vroeger altijd met 3 vriendinnen, en Daan was onze gemeenschappelijke ‘lievelingsnaam’. Daar hadden we t over als we mijmerden over later, dat werd een beetje een dingetje. Pas geleden presenteerde een van mijn vriendinnen trots haar zoon Daan aan ons! We moesten er allemaal wel om lachen, helemaal omdat ‘Daan’ nu wel een begrip was geworden bij ons, na al die tijd. Ik denk daarom dat ik er niet voor gekozen zou hebben… En dus niet een gevalletje van gestolen, maar wel van wie het eerst komt!
Mijn dochter heeft een naam die ik nog niet heb gezien in NL. Het is een engelse en als ik zou horen dat een andermeisje ‘haar’naam ook heeft zou ik het wel jammer vinden ja.
Mijn ouders hadden van de doopnamen van mijn zusje zelf een naam samengesteld. (een naam die veel varianten kende door steeds een andere beginletter, maar nog niet die van mijn zusje).
Heel lang was zij de enige in het land (voor zover wij wisten). Tot wij de naam bijna twintig jaar later tot onze stomme verbazing in een namenboekje tegenkwamen.
De schrijvers van namenboekjes halen hun namen natuurlijk ook uit de praktijk, d.w.z. ze gaan na hoe ouders hun kinderen noemen. Het kan dus best dat de samenstellers van het namenboek de geboorteadvertentie van je zusje hebben gezien en haar naam vervolgens hebben opgenomen. (Het kan natuurlijk ook dat de naam toch al bestond.)
Mijn zus had hetzelfd gedaan met de naam van haar eerste dochter, een combinatie van de voornamen van beide oma’s. Waaronder één, waarschijnlijk ook jouw echte naam “Heleen” Deze naam stond nog niet in de namenboekjes vermeld op deze wijze, wel als de Griekse variant. Het is nog steeds een unieke naam en mensen verwarren hem ook steeds.
Naam van zoon is redelijk bijzonder en wordt jaarlijks een keer of 20 gegeven. Ik zou het toch wel een beetje jammer vinden als hij een klasgenootje met dezelfde naam kreeg, omdat we dat juist wilden voorkomen. De kans is wel aanwezig, omdat ik laatst op het consultatiebureau een baby van een paar maanden jonger tegenkwam met dezelfde naam. Ze wonen dus ‘in de buurt’. Het zou best kunnen dat ze via via door ons op deze naam zijn gekomen of inderdaad via het geboortekaartje bij de verloskundige. Dat vind ik wel weer een grappig idee.
Dochter heeft een heel gewone, mooie naam die jaarlijks toch minder dan tien keer wordt gegeven. Bij haar zou ik het helemal vreemd en een beetje jammer vinden als ze een klasgenoot met dezelfde naam zou krijgen.
Even over de titel van dit stukje:
Klopt het dat Sophia ineens helemaal hip is? Ik hoor de naam Sophie al jaren vaak voorbij komen. Maar nu in 2 maanden tijd heb ik wel 4x Sophia gehoord als roepnaam voor een pasgeboren meisje!
Ik denk dat mensen die Sophie/Sofie geweldig vinden, maar te populair, proberen een soortgelijke naam te vinden. Alleen doen ze dat vervolgens met z’n allen tegelijk en zo stijgt Sophia/Sofia ook ‘ineens’: http://www.meertens.knaw.nl/nvb/populariteit/absoluut/vrouw/eerstenaam/Sophia#data
Maar dat was niet direct de reden achter de titel – het was gewoon het eerste geboortekaartje dat bovenop de stapel op mijn bureau lag: Sophia Kelly. (Bijzondere combinatie)
Grappig om te lezen hoe mensen in de context van dit onderwerp opeens heel omslachtig níet de naam van hun kinderen noemen. 🙂
ik heb zin om al die namen wel te weten!
Ik ken ook iemand, eerste dochtertje in overleg met vrienden naar haar vernoemd omdat die mensen erg veel voor haar betekenden (niet precies dezelfde naam, maar wel een erg lijkende naam). Nu heeft ze ook een zoontje gekregen en die heeft nu de zelfde naam als het overleden zoontje van het gezin waar ook haar dochter naar vernoemd is, en nu niet in overleg. Ja, dat vind ik toch best wel vreemd, want je snapt dat je het met zoiets best moeilijk kan hebben en helemaal als goede vrienden hun zoontje dezelfde naam geven.
twee van mijn drie kids hebben bijzondere namen, mijn tweede zoon heet rafael maar wordt rafagenoemd, ook vrij uniek.
zijn naam is wel gebruikt, op zich niet erg, als het maar gezegd wordt! als er maar van te voren even melding van gemaakt wordt als het duidelijk van ons komt…..
ik zou er trots op zijn, maar zou wel graag de erkenning willen dat ze via ons aan de naam zijn gekomen. of zelfs als dat niet zo is, wel even horen; we hebben dezelfde naam als jullie gekozen, heb al meerdere keren gehad dat ze deden of hun neus bloedde terwijl de naam hetzelfde was! en nee geen populaire naam
En zo zie je maar weer dat alles relatief is… Dochterlief met absolute top 10 naam is enige met die naam in haar klas en directe omgeving, maar heeft toevallig wel 3 Raf’s in de klas!
Mijn naam is op het hoogst van de populariteit maximaal 8 keer in het jaar gegeven aan iemand, maar de schrijfwijze van mijn naam ben ik nog nooit tegen gekomen. Aan de ene kant is dat wel bijzonder maar veel vaker vind ik het jammer dat ik het altijd moet spellen.
We hebben een niet veel voorkomende naam voor onze dochter gekozen (F reya), en ik hoop eigenlijk dat ze hier in de omgeving voorlopig de enige blijft met deze naam. Maar aan de andere kant zou ik het wel leuk vinden als ik eens lees dat er een F reya geboren is, want dat getuigd toch van goede smaak wb voornamen van de ouders!
Ik denk niet dat vrienden of buren snel deze naam zouden gebruiken, al zat ik zelf wel even in spanning toen mijn schoonzusje voor mij moest bevallen, want zij houdt ook wel van bijzondere namen!
Ik zou in zo’n geval (tegelijk zwanger) denk ik toch ff de eerste letter uitwisselen…
De dochter van mijn studiegenootje heet Freya!
Mijn zoon heeft een top 10 naam (M.ilan). Omdat we echt geen mooiere naam konden vinden hebben we het voor lief genomen dat hij wel eens een naamgenoot tegen zou gaan komen. Maar tot nu toe zijn we alleen maar kinderen tegen gekomen die een naam hebben die erg lijkt op Milan: Fylan, Kilan. En dat geeft uiteindelijk meer onduidelijkheid. Vooral voor de andere jongetjes, die moeten steeds hun naam verbeteren en spellen.
Zelf heb ik een naam die erg lijkt op namen als Marian, Marion, Mirjam. En die had ik allemaal in de klas vroeger. Gevolg is dat ik nog steeds reageer als die naam geroepen word. Ik denk dat Kilan en Fylan hetzelfde effect zullen hebben later 🙂
Om antwoord te geven op de stelling. Ik zou het niet zo erg vinden. Ik vind dat we niet zo moeilijk moeten doen over bijzondere namen. Ik denk dat (vrijwel) iedere ouder met veel zorg een naam uitzoekt voor zijn kind. En als dat nu dezelfde is als de naam van mijn kind, so be it. Precies zoals iemand al eerder noemde: je favo naam heb je toch ooit ergens gehoord…
Mijn dochtertje heet Saphyra. En ik koos voor geweldig… Weet je ik ben nu 24 weken zwanger van mijn 2e dochter en die gaat Sharona heten. Waarom omdat ik het er mooi bij vind passen, en het mij niet boeit of al weet ik hoeveel Sharona’s rondlopen. Dat boeit toch niet. Ik denk dat het voor mij belangrijker is dat ik en mijn partner de naam mooi vinden als dat hij in de top 10 van namen voor komt. Is dat zo dan zijn dus meer mensen het er over eens dat he de mooiste naam is
Mijn schoonzus en ik waren tegelijk zwanger. Alhoewel ik een stuk eerder uitgeteld was. We waren het eens dat de namen niet hetzelfde moesten zijn of op elkaar moesten lijken, dat zou te verwarrend zijn en niet leuk! Ze zouden wel afwachten wat wij deden.
Toen onze dochter geboren was, hadden zij nog geen naam. We hebben de naam en op voorwaarde dat ze die niet zouden gebruiken, (eigenlijk als grapje, want die scheelde 1 letter en de klank was hetzelfde) de geplande jongensnaam verteld. Geen probleem, zouden ze niet eens willen gebruiken.
Toen een paar maanden later hun zoontje werd geboren, kreeg die onze jongensnaam. huh???? je snapt onze totale verbazing!!!
Opa en oma hebben de naam van onze dochter 1x goed geschreven en verspreken zich altijd.
Dus voor zover van te voren bespreken en afspraken maken….
Mijn dochter heet ook Sophie, ze is de enige in haar klas, zelfs op de hele school, er woont er eentje bij ons in de buurt, maar daar trekt ze niet mee op. Ze zit niet met andere Sophies op zwemles, en we kennen er verder ook geen eentje.
Emmas zitten er ook niet op haar school, en kennen we er eentje van die 12 is.
Ik denk dat het ook zo is dat wij veel op namensites zitten en dan de populaire namen weten. Als ik het aan mijn ouders vraag of zusje of vriendinnen, weten ze echt niet welke namen er populair zijn. Je zou het dan moeten merken in je omgeving, maar schijnbaar gaat het niet altijd op, want de populaire Sophie komt in onze hele omgeving niet voor. Ze zit inmiddels in groep 4, en al die jaren is er ook geen eentje in de kleuterklas bijgekomen.
Zot verhaal van mijn moeder, die jarenlang docente zwangerschapsgym geweest is. (Mijn interesse in voornamen is overigens aanzienlijk ouder…) Ze kreeg natuurlijk bergen geboortekaartjes, en de laatste avond nam ze altijd een of twee van die plakboeken vol mee voor de a.s. moeders, want er waren er altijd een stel die die boeken graag eens doorbladerden.
Zo was het dus ook die keer: twee a.s. moeders die samen het boek doorkeken en bij ieder kaartje riepen: “ONZE naam zit er nog niet bij!”
Een week of wat later beviel de eerste van een zoon: Menno. Krijgt ze een paar dagen later kraambezoek van die hoogzwangere andere met wie ze dat geboortekaartjesboek door had zitten kijken. Heel verlegen, stuntelig. “Ja, weet je, als het bij ons een jongen wordt, wilden we hem OOK Menno noemen…”
Wat denk je dat het wordt een goede week later? Inderdaad: een Menno. En in zo’n vijftien jaar zwangerschapsgym zijn dat de enige twee Menno’s geweest!