Het doorploegen van de geboorteaangiftes van Schotse baby’s in 2004 heeft een aantal bijzonder namen opgeleverd. Hieronder een gedeeltelijke vertaling c.q. interpretatie van een artikel in Scotsman.com.
De opvallendste namen zijn die van een meisje dat M is genoemd, en een jongetje dat voortaan door het leven zal gaan als Sonneywolferine. Ook JJ, AJ, Atticus, Braxton, Lenin en Indiana voor jongens en Dakota, Olympia, Vienna, Havana en Summer-Rose zijn volgens de Schotten vermeldenswaardig.
Het afgelopen jaar kregen 3.507 Schotse baby’s een unieke naam, dat wil zeggen, een naam die geen enkel ander Schots kind dat jaar kreeg. Er zitten plaatsnamen, namen van voetballers unycq gespelde namen en ronduit rare namen tussen.
De toename van het aantal allochtonen in Schotland (in het artikel: “Scotland’s increasingly diverse ethnic mix”) draagt verder bij aan de verscheidenheid in voornamen, waarbij toevoegingen uit Oost-Europa en de Spaanstalige wereld zich aansluiten bij de meer gevestigde Engelse, Keltische en Aziatische namen.
Het grotere aantal namen wordt mede veroorzaakt door de toename van geïndividualiseerde spellingen. In goed Nederlands: neem een bekende, bestaande naam en geef daar je eigen unieke spelling aan mee.
Onder de varianten van Benjamin vind je nu Benjaman, Benjamen en Benjamyn; terwijl Rebecca medevertegenwoordigd wordt door Rebekaah, Rebekkah, Rebeca, Rebeka en Rebekka.
Behalve Jessica lopen er nu ook meisjes rond die Jesyka en Jesssica heten (ja, drie s-en dus); Kennedy wordt nu ook geschreven als Kenidy, Kennady, Kennedie en Kenydi.
Frans voetbal had enig effect met een enkel jongetje dat Thierry of Zinedine genoemd werd.
De Engelse stervoetballer David Beckham had ook op het namenfront enig succes. Er is dan wel geen Beckham bijgekomen, maar – naar zijn zoontjes – wel een Romeo en, in allerlei spellingen, een dozijn Brooklyns.
Er zijn 10 jongetjes met de naam Rio, bewijzend dat voetbalheld Rio Ferdinand regelmatig voor het voetlicht was in 2004, evenals [Wayne] Rooney, waarnaar een jongetje werd genoemd.
Een aantal voorheen extreem populaire meisjesnamen staat anno 2004 op uitsterven, zoals Ann/Anne, waarvan er maar vijf bij kwamen. Slechts één meisje werd Diana genoemd, net als er slechts één Susan was. Ook Agnes en Violet zijn uit de mode; er werden zelfs helemaal geen meisjes geboren die Senga of Agatha werden genoemd.
De koning die Scotland verenigde in 843, Kenneth MacAlpine, kreeg er slechts 13 naamgenoten bij; ook werden er maar drie Normans, twee Phillips, zes Timothy’s en zes Murdos geboren.
Dr. Cynthia McVey (slechts twee Cynthia’s geboren), senior psychologiedocente aan de Glasgow Caledonian University zei: “De afname van het aantal grote gezinnen betekent dat veel van de oude tradities verloren zijn gegaan. Het was de gewoonte dat de eerste zoon naar de grootvader van vaders kant werd genoemd, de tweede naar de vader zelf enzovoort. Dat is niet langer het geval door de veranderingen in het gezinsleven.”
“Een andere factor van belang is de invloed die beroemdheden hebben op het geven van ongebruikelijke namen. Als mensen een beroemdheid hun kind Peaches of zo zien noemen, zullen ze die naam niet zonder meer kopiëren, maar ze worden wel op een idee gebracht, en geven hun eigen kind ook een ongebruikelijke naam, of een ongebruikelijke spelling van een naam.”
Ze voegt eraan toe: “Maar het kan buitengewoon egoïstisch zijn om kinderen namen te geven die hen teveel op doen vallen. Ik kan me herinneren dat iedereen mijn naam raar vond, en dat was vreselijk. Ik vind Vienna overigens best leuk. Er zijn allerlei redenen om een naam leuk of juist niks te vinden – soms kende je een naar iemand op school en ontwikkel je daardoor een afkeer van die naam.”
Mike Russell, the cultural commentator, zei: “Het gaat allemaal over eb en vloed van mode. In de 16e en 17e eeuw waren er namen die vandaag de dag niet langer gebruikt worden. Maar ik zou willen dat ouders even zouden nadenken voordat ze hun kind een ongebruikelijke naam geven. Ik zou zelf niet graag Olympia genoemd worden.”
Ik vind Olympia een prachtige naam. Ze is hier te zien in een in 1865 door Manet geschilderd werk. Zijn model heette overigens Victorine, ook al zo’n helaas-uit-de-mode naam.
Blijkbaar had de familie van het kind zes uur te voet moeten reizen om het ziekenhuis van de politieke partij Jamaat-e-Islamim, in Muzaffarabad, te bereiken.
In het huis van Lisa Keys staan nog geen meubels, maar na een verblijf in achtereenvolgens een kerk en een motelkamer, is het huis aan Avenue P klaar.
Een aantal Amerikaanse baby’s kreeg in 2000 een merknaam als voornaam. Dat is overigens niets nieuws: in Nederland hebben we er ook een handje van.
Tot slot vraag je je af waarom zes ouderparen ervoor kozen om hun pasgeboren zoon Courvoisier te noemen. Sjieke cognac.