Auteur: Emma

Vandaag viel me de opvallende geboorte van een baby op. Het meisje, dat in de Vinexwijk Ypenburg komt te wonen, werd geboren langs de Haagse Erasmusweg, terwijl haar ouders onderweg waren naar het HaGaZiekenhuis.

**Even terzijde… Wie verzint zo’n vreselijke naam voor een ziekenhuis? Toen ik er geboren werd, alweer 31 jaar geleden, heette het nog gewoon het Leyenburg. Prachtig toch?**

Politieagenten Dennis de Bruijn en Dick van der Ende vonden het stel langs de kant de weg na een 112 melding. Het meisje zat verwikkeld in de navelstreng, die de interim verloskundigen wisten te verwijderen.

Dennis (31) en Daniëlle Sadal (27) zijn nu de trotse ouders van Danisha.

Voor haar twee jaar oudere broertje had ik gegokt op Dylano of zo, maar hij blijkt Ischaan te heten.

Lees meer in het Algemeen Dagblad: “Halverwege floepte ze eruit”.

Wat heerlijk, dat je in zo’n groot land als de Verenigde Staten gemakkelijk grootschalige onderzoeken kunt houden via internet. Dertigduizend ingevulde enquêtes zul je hier niet zomaar voor elkaar krijgen.

Volgens Babycenter.com kiezen ouders in dit soort economisch onzekere tijden vaker voor “witte” namen.

Blijkbaar vermoeden ouders daar steeds meer dat je een kind niet echt “helpt” door het een unyque gespelde naam te geven. Over het algemeen wordt aangenomen dat je met een opvallende naam natuurlijk ook een “normaal” leven kan leiden, maar dat een “normale” naam dat in ieder geval niet in de weg zal staan.

Bovendien is meermalen aangetoond dat werkgevers eerder geneigd zijn iemand met een “witte” naam uit te nodigen voor een sollicitatiegesprek, dan iemand met een duidelijk “allochtone” naam (zoals we dat in NL zouden zeggen).

Laatst las ik een interessant boek, waaraan ook Babycenter.com refereert. Steven Levitt en Stephen Dubner schreven vorig jaar in hun Freakonomics dat voornamen niet zozeer een voorspeller zijn van de sociaal-economische klasse waarin een kind terecht later zal komen, maar eerder een indicator van het type gezin waarin hij opgroeit.

Maar goed, ouders kiezen het zekere voor het onzekere, indicatoren en voorspellers ten spijt. Dit zijn de opvallendste resultaten uit het onderzoek:

– Ouders kiezen steeds vaker sámen voor de voornaam van hun kind, in plaats van dat een van de twee die eer krijgt.

– Ondanks vernoemingen naar familie, religieuze tradities en geboorteland van de ouders, kiezen de meeste ouders voor een eerste naam (roepnaam) die ze simpelweg “mooi” vinden.

– Vernoemen gebeurt nog zeer regelmatig, maar dan meestal in de tweede naam, die in Amerika de “middle name” heet.

– Alhoewel een minderheid van de ouders van te voren denkt een bijnaam te gaan geven, blijkt uit de reacties van ouders met oudere kinden, dat uiteindelijk een meerderheid het kind bij een andere naam noemt dan de officiële naam.

– Bij het kiezen van een jongensnaam, selecteren ouders vooral op een krachtige uitstraling, en op een gevoel van individualiteit. Bij meisjes gaat het vaker om “mooi”.

– Vrijwel alle ouders met oudere kinderen staat nog altijd achter de voornaam die ze aan hun kind hebben gegeven.

De Telegraaf meldde vanavond dat een Zweedse software-ontwerper wel erg ver is gegaan met zijn liefde voor zoekmachine Google.

De van oorsprong Libanese Walid Elias Kai en zijn Zweedse vrouw Carol hebben hun op 12 september geboren zoontje Oliver Google genoemd. Omdat niemand hem geloofde, heeft hij het geboortebewijs op internet geplaatst.

Dr. Kai schreef Google het volgende over zijn keuze: “Toen we erachter kwamen dat mijn vrouw Carol in verwachting was, zei ik: “We noemen ons kind Google.”

Iedere lachte me uit en nam me niet serieus. Mijn broer zei: “Oh ja, noem de volgende dan Yahoo Fuji Nikon.” En toen kwam de dag dat we de baby moesten inschrijven bij het Zweedse register. Ik ging er met mijn vriend Magnus Foss en mijn vrouw Carol heen ik zei “Yes! GOOGLE KAI.” Carol weet hoe serieus ik ben; ze weet hoe groot mijn voorliefde voor de opties van Google is.”

Volgens de kersverse vader noemen vrienden en familie Walid Kai en zijn vrouw “Abou Google” (Google’s vader) en “Emm Google” (Google’s moeder). Zij volgen hiermee een Arabische traditie.

Google meldt in reactie op dit nieuws het volgende: “Of course, there’s a website devoted to young Mr. Kai. We wish him long life and good health, and hope his schoolmates aren’t too hard on him.”