In hun euforie over de vermeende overwinning van de Libanese Hezbollah over Israël, krijgen pasgeboren kinderen in Palestina de laatste dagen veelal namen die naar deze gebeurtenis verwijzen.
Moeder Nahed Ghurani uit Gaza Stad maakt zich zorgen dat haar zoontje Hezbollah in de toekomst problemen krijgt met zijn voornaam, maar vader wilde van geen wijken weten.
De afgelopen dagen noemden zes Palestijnse ouders hun kinderen Hassan, Nasrallah, of Hassan Nasrallah, naar Sheik Hassan Nasrallah, leider van de militante groepering.
Nog meer kinderen werden Hezbollah, Beirut of Belofte genoemd, naar de campagnenaam van Hezbollah tegen Israël: “De Ware Belofte”.
Net als in veel andere delen van de Arabische en moslimwereld zag Nasrallah zijn ster snel rijzen, vanwege zijn ‘standvastigheid’ tegen het sterkste leger in de regio.
Ghurani, een rijke fruitimporteur en vader van de pasgeboren Hezbollah meldt dat zijn vrouw het kind eigenlijk Nasrallah had willen noemen, maar hij gaf de voorkeur aan een naam die het gehele verzet eer aan zou doen.
“Mijn vrienden zeggen dat hij met deze naam geen baan zal kunnen vinden, of niet naar het buitenland kan reizen. Ik heb ook zaken in Israël, maar ik heb nou eenmaal een nationalistische geest”.
Ghurani zegt dat hij ook de naam van zes jaar oude zoon wilde wijzigen, maar dat hij daarvoor niet de juiste documenten kon vinden. Het kind had dan Nasrallah geheten, in plaats van… Islam.
“De volgende zoon gaat Ahmadinejad heten, ter ere van de Iraanse president Mahmoud Ahmadinejad, die oproept tot een complete vernietinging van Israël.
De Arabische naam Nasrallah betekent “Overwinning van God” en dat is precies wat sommige Palestijnse vrouwen voelen na afloop van de recentste oorlog.
“Het is in de hoop op overwinning dat vrouwen dit soort namen geven,” meent verpleegster Fiza Zaanin.
“Het is niet anders dan toen vrouwen hun kinderen Saddam noemden, toen die beloofde Israël te vernietigen,” legt ze uit, refererend aan de uitgerangeerde Irakese leider Saddam Hussein.
Echter, plaatselijke tradities weerhouden het grootste deel van de verse ouders van het geven van namen die verwijzen naar de recente gebeurtenissen.
“Gewoonlijk wachten mensen tot een groot leider sterft. Toen Sheikh Ahmed Yassin doodging, noemden bijna alle vrouwen die dag het leven schonken aan een zoon hun kind Ahmed, Yassin or Sheik Ahmed, om daarmee de Hamas leider onsterfelijk te verklaren.”
