Categorie: Buitenlands Nieuws

In Houston Zoo zijn moeder Noel (10) en vader Kiva (10) op 15 maart de trotse ouders geworden van een zoon.

Er is nog geen naam voor de kleine Masai giraf, maar zoals steeds vaker het geval is bij nieuwe beesten in een dierentuin, mag het publiek de naam (helpen) bepalen.

Ook gorilla Macy B, neushoorntje Sofie, reuzenpanda Su Lin in San Diego Zoo en olifantje Yindee in Artis kwamen zo aan hun naam.

Afgelopen herfst beviel de Amerikaanse Michelle Duggar (39) van haar zestiende kind.

Johannah Faith was het eerste meisje dat in acht jaar tijd geboren werd in het gezin.

Grote zussen Janna Jana (15), Jill, (14), Jessa (12), Jinger (11) en Joy-Anna (8) gingen haar voor.

De broers zijn voorlopig in de meerderheid: Joshua (17), John David (15), Joseph (10), Josiah (9), Jeremiah & Jedidiah (6), Jason (5), James (4), Justin (2) en Jackson Levi (1).

Vader Jim Bob Duggar (40), een voormalig ambtenaar, heeft de afgelopen twee jaar met zijn kroost gebouwd aan het nieuwe “family home”.

Het huis dat zo’n 650 m2 groot is, biedt ruimte aan negen badkamers, gescheiden slaapzalen voor de jongens en meisjes, een restaurantkeuken en vier wasmachines en tien droogcombinaties.

Waar de doorsnee Nederland vooral Frisia Financieringen bedankt voor de nieuwe keuken, doet deze familie het schuldenvrij: ‘To God be the Glory’.

Moeder Michelle, die als enige in het gezin met een niet-J naam door het leven gaat, meldt dat “volgende geschenken meer dan welkom zijn”.

Verder lezen:
– Foto’s van de reuzenfamilie.

– Meer over de boodschap van de Duggars: “Children are the heritage of the lord”.

– Discussie naar aanleiding van de keuzes van dit echtpaar over (gebrek aan) vrouwenrechten, de overdaad aan J-namen en de (on)zin van je kinderen niet naar school laten gaan.

Volgens broers Bill en Rich Sones van de rammelende wel erg populair wetenschappelijke “Strange But True” rubriek bij Deseret News, is het niet onwaarschijnlijk dat iemand die Virginia Flowers heet, relatief vaak in Virginia woont en daar bloemist is.

“De meeste mensen kunnen niet anders dan zichzelf aardig/leuk/goed vinden, en daarmee ook alles dat we met onszelf associëren, zoals onze naam. Het systeem hierachter wordt door wetenschappers “impliciet egoïsme genoemd”.

Zo blijken vrouwen die Georgia heten relatief vaak naar Georgia te verhuizen, evenals Virginias naar Virginia verhuizen. In St. Louis wonen 49 procent meer mannen die Louis heten dan verwacht mag worden op basis van de landelijke populatie.

Je zou nog kunnen stellen dat dat komt omdat ouders die dáár wonen hun kind vernoemen naar de woonplaats, maar opvallend genoeg blijkt de vliegen ook voor achternamen op te gaan.

In California woont een relatief groot aantal Cali’s, zoals Califano; in Toronto zijn overtollige Tor’s. Mensen met een achternaam als Hill, Rock, Lake en Park leven vaker in plaatsen als Park City.”

Ik zou persoonlijk zeggen: die mensen dragen die bewuste achternaam, omdat hun voorouders daar al woonden. Niet dat mensen ergens gaan wonen omdát ze die achternaam dragen.

In “Social Psychology” beschrijft David G. Myers de overeenkomst tussen achternamen van mensen en hun carrière.

“Over de gehele Verenigde Staten komen Jerry, Dennis en Walter even vaak voor (0,42 procent ieder). Echter, tandartsen heten twee keer zo vaak Dennis. En er zijn 2,5 keer keer zoveel tandartsen die Denise heten, als dat er Beverlys of Tammys zijn, namen met een gelijke populariteit.

Georges en Geoffreys worden geophysicisten, geologisten en geochemisten. En in de campagne voor de presidentsverkiezingen van 2000, waren mensen met achternamen die met een B begon vaker betrokken bij de Bush campagne. Mensen met G-achternaam, droegen meer bij aan de campagne van Al Gore.”

Ook hier weer een kanttekening. Het lijkt mij eerder dat de Beverly’s en Tammy’s van deze wereld lager opgeleid zijn dan vrouwen die Denise heten. Daarom zijn er meer tandartsen die Denise heten, dan tandartsen die Beverly of Tammy heten.

Hier overigens nog een meer statistische analyse, die ik later pas tegenkwam: http://www.stat.columbia.edu/~cook/movabletype/archives/2005/08/dennis_the_denv.html

Vandaag kwam ik per ongeluk terecht op de site van een nog niet geboren siamese tweeling, Faith en Vanna.

Het is nu al bekend dat de meisjes, die rond de zomer worden verwacht, een aantal organen (zoals de lever) met elkaar delen.

Van en Tracy Rowell schrijven op hun weblog: “We hebben de namen Faith & Vanna gekozen.

Vanna hadden we al veel eerder bedacht (naar Van natuurlijk) en Faith lijkt gewoon toepasselijk voor alles dat wij en zij moeten doormaken.”

Ongeveer 1 op de 200.000 geboortes in wereld betreft een siamese tweeling; slechts een handvol overleeft de geboorte.

De naam siamese tweeling is terug te voeren op de in 1811 in Siam geboren tweeling Chang en Eng Bunker (zie foto).

Vandaag de dag zou de tweeling, die alleen via de borst met elkaar verbonden was, goed gescheiden kunnen worden. In de 19e eeuw werd het risico op een fatale afloop echter te groot geacht.

Hun moeder verkocht de tweeling aan het circus toen ze tieners waren. Uiteindelijk wist het tweetal zichzelf te bedruipen door op te treden in hun eigen freak-show en “scientific display”, waarbij ze zichzelf de Siamese Twins noemden.

‘Bart slaat zijn vrouw’, ‘Klaas misbruikt zijn dochter’ en ‘Jeffrey bedreigt zijn moeder’.

Het zijn enkele van de leuzen die de Rotterdamse GGD gebruikt om middels posters stelling te nemen tegen huiselijk geweld.

Enkele mannen die deze voornamen dragen, wensen niet iedere dag geconfronteerd te worden met hun vermeende misdragingen.

Fok meldt dat een aantal van hen zich bovendien ergert aan de ‘politiek-correcte’ keuze van de namen.

“Waarom geen allochtone naam als Mohammed, zo vragen zij zich af, of een politiek bekende als Jan-Peter?

Opmerkelijk in dit verband is dat bij een andere postercampagne van de gemeente Rotterdam, wel de namen ‘Mohammed’ en ‘Youssef’ voorkwamen.

Maar dat was dan op posters waarop Mohammed en Youssef werden bedankt voor het bellen van de politie omdat ze iets verdachts hadden waargenomen.

De GGD Rotterdam zegt in een reactie dat de namen Bart, Jeffrey en Klaas volkomen willekeurig zijn gekozen.

Men heeft wel enig begrip voor de boosheid van Rotterdamse Barten, Jeffreys en Klazen.”

De campagne “Meld Huiselijk Geweld” start overigens pas morgen (27 februari). Ik ben benieuwd wat voor reacties de “posters op 30 bussen, 3 trams en in 329 abri’s” teweeg gaan brengen.