Categorie: Buitenlands Nieuws

Als een soort waargebeurd RTL4 verhaal worstelde ik me door het dramatische relaas heen over een drieling die uit een draagmoeder werd geboren na 26 weken.

De meisjes Stevie (naar vader Steven) en Torie (naar draagmoeder & tante Victoria), plus hun broertje Eddie doen het nu redelijk.

(op de foto een willekeurige andere drieling, als u dat zich misschien afvroeg)

CBS News bericht dat de babypanda in de Amerikaanse San Diego Zoo vandaag een speciaal cadeautje kreeg voor haar honderdste eh… verdagdag: een naam. Hiermee werd de Chinese traditie gevolgd, die aangeeft dat er 100 dagen gewacht moet worden bij het geven van een naam.

Afgelopen donderdag werd bekend gemaakt dat de reuzenbaby Su Lin zal heten, wat volgens de dierentuin “een klein beetje van iets heel schattigs” betekent.

Su Lin werd door het publiek gekozen uit de vijf voorgestelde namen in een online poll en kreeg maar liefst 44 procent van de 70.000 stemmen. Het was de naam van de eerste reuzenpanda die voet zette op Amerikaans grondgebied, in 1936 door avonturier Ruth Harkness meegebracht.

Die eerste Su Lin werd in eerste instantie voor een meisjespanda aangezien, en vernoemd naar de schoonzuster van Quentin Young, een wildlife explorer die Harkness assisteerde bij haar reizen door China.

De vijf namen waaruit gekozen kon worden, waren voorgedragen door de pandaverzorgers van de Zoo en goedgekeurd door de People’s Republic of China, die eigenaar is van Su Lin en haar moeder (Bai Yun) en vader (Gao Gao).

De naam die tweede werd in de online verkiezing, met 35 procent van de stemmen, was Bao Bei, wat “kostbaar, onbetaalbaar, schat” betekent.

Su Lin is de derde panda die ooit geboren is in de Balboa Park Zoo. Haar broer, Mei Sheng, wat “Born in the USA” betekent, blijft daar ook. De eerste welp, Hua Mei, wat “China USA” betekent, is al naar China verhuisd, waar ze moeder is geworden. De jonge panda’s worden gewoonlijk op 3-jarige leeftijd naar China gebracht.

De 55-jarige Duitse Annegret Raunigk is in Berlijn moeder geworden van haar dertiende kind.

Na Antje (34), Ellen (31), Bjarne (30), Torben (27), Lieven (25), Tjard (24), Inken (23), Svea (20), Lennart (19), Velten (18), Ingvar (17) en Auda (13) is er nu Lelia.

Annet heeft inmiddels vijf kleinkinderen, van acht maanden tot 16 jaar oud. Alle kleinkinderen zijn dus ouder dan hun tante Lelia. Bondspresident Köhler is tot ere-peetvader van het meisje benoemd.

**

Verderop in het artikel overigens ook de jongste moeder van Duitsland. Franzi beviel op haar dertiende van Marie-Sophie. Vader Marko (19) is buiten beeld.

Vandaag viel me de opvallende geboorte van een baby op. Het meisje, dat in de Vinexwijk Ypenburg komt te wonen, werd geboren langs de Haagse Erasmusweg, terwijl haar ouders onderweg waren naar het HaGaZiekenhuis.

**Even terzijde… Wie verzint zo’n vreselijke naam voor een ziekenhuis? Toen ik er geboren werd, alweer 31 jaar geleden, heette het nog gewoon het Leyenburg. Prachtig toch?**

Politieagenten Dennis de Bruijn en Dick van der Ende vonden het stel langs de kant de weg na een 112 melding. Het meisje zat verwikkeld in de navelstreng, die de interim verloskundigen wisten te verwijderen.

Dennis (31) en Daniëlle Sadal (27) zijn nu de trotse ouders van Danisha.

Voor haar twee jaar oudere broertje had ik gegokt op Dylano of zo, maar hij blijkt Ischaan te heten.

Lees meer in het Algemeen Dagblad: “Halverwege floepte ze eruit”.

Wat heerlijk, dat je in zo’n groot land als de Verenigde Staten gemakkelijk grootschalige onderzoeken kunt houden via internet. Dertigduizend ingevulde enquêtes zul je hier niet zomaar voor elkaar krijgen.

Volgens Babycenter.com kiezen ouders in dit soort economisch onzekere tijden vaker voor “witte” namen.

Blijkbaar vermoeden ouders daar steeds meer dat je een kind niet echt “helpt” door het een unyque gespelde naam te geven. Over het algemeen wordt aangenomen dat je met een opvallende naam natuurlijk ook een “normaal” leven kan leiden, maar dat een “normale” naam dat in ieder geval niet in de weg zal staan.

Bovendien is meermalen aangetoond dat werkgevers eerder geneigd zijn iemand met een “witte” naam uit te nodigen voor een sollicitatiegesprek, dan iemand met een duidelijk “allochtone” naam (zoals we dat in NL zouden zeggen).

Laatst las ik een interessant boek, waaraan ook Babycenter.com refereert. Steven Levitt en Stephen Dubner schreven vorig jaar in hun Freakonomics dat voornamen niet zozeer een voorspeller zijn van de sociaal-economische klasse waarin een kind terecht later zal komen, maar eerder een indicator van het type gezin waarin hij opgroeit.

Maar goed, ouders kiezen het zekere voor het onzekere, indicatoren en voorspellers ten spijt. Dit zijn de opvallendste resultaten uit het onderzoek:

– Ouders kiezen steeds vaker sámen voor de voornaam van hun kind, in plaats van dat een van de twee die eer krijgt.

– Ondanks vernoemingen naar familie, religieuze tradities en geboorteland van de ouders, kiezen de meeste ouders voor een eerste naam (roepnaam) die ze simpelweg “mooi” vinden.

– Vernoemen gebeurt nog zeer regelmatig, maar dan meestal in de tweede naam, die in Amerika de “middle name” heet.

– Alhoewel een minderheid van de ouders van te voren denkt een bijnaam te gaan geven, blijkt uit de reacties van ouders met oudere kinden, dat uiteindelijk een meerderheid het kind bij een andere naam noemt dan de officiële naam.

– Bij het kiezen van een jongensnaam, selecteren ouders vooral op een krachtige uitstraling, en op een gevoel van individualiteit. Bij meisjes gaat het vaker om “mooi”.

– Vrijwel alle ouders met oudere kinderen staat nog altijd achter de voornaam die ze aan hun kind hebben gegeven.