Categorie: Voornamelijk

Onze Taal bericht deze maand over de teloorgang van Nederlandse bedrijfsnamen, die soms na meer dan een eeuw in gebruik te zijn geweest, worden ingeruild voor een nep-griekse of latijnse verzinselnaam.

En niet alleen dat: de nieuwe namen lijken ook allemaal op elkaar:

“Kijk naar het volgende, willekeurige rijtje namen met een K: Kijkshop, Kwantum, Kruidvat, Kwekkeboom, Klene, KLM.

En daarna naar het volgende rijtje: Corio, Cordaan, Cordares, Corus, Coris, Cordis, Cordys, Corbis, Corbis Plus, Cordius, Cordaid, Corelio.

Wie drie of, oké, twéé dan, van de twaalf Corren uit dit cor-porate rijtje meteen kan thuisbrengen, wint vast ook elk potje Triviant.”

Sluit mooi aan bij mijn ergernis verbazing over neppige nieuwe namen voor woonwijken en voorzieningen in Vinexgebieden.

En alhoewel ik door mijn werk wél weet wie Cordys, Corio (althans, de vastgoedbelegger), Corus en Cordys zijn, win ik nooit met Triviant.

Link: Corus, Coris, Corio, Corbis: Over nietszeggende bedrijfsnamen [pdf bestand]

Vandaag op de achterpagina van Het Parool door Hans Hoekstra een aardig berichtje over het gebruik van voornamen als tijdschrifttitel. Ik tik het maar even over, ben te lui om te scannen.

Catherine ligt nu naast Linda

Na Linda ligt sinds deze maand ook Catherine in de kisosk.

Linda is vernoemd naar tv-presentatrice Linda de Mol.

Deze glossy voor ‘leeftijdsloze vrouwen vanaf veertig’ ontleende de naam aan presentatrice Catherine Keyl, ook betrokken bij de redactie.

We kennen ook O, maar dat is een eenletterig Amerikaans blad, vernoemd naar Oprah Winfrey: The Oprah Magazine.

Het blad Felderhof bestaat ook, maar dat is een achternaam.

Een lijstje voornaam-bladen:

Anita: stripblad voor meisjes 1977-1985, vernoemd naar stripfiguur; naar eigen zeggen zusje Tina

Beatrijs: katholiek weekblad voor de vrouw, in 1967 opgegaan in Libelle

Eva: sinds 1997 ‘lifestyle magazine voor christelijke vrouwen’; totaal anders dan blad met dezelfde naam, dat verscheen van 1933-1942; ‘het gemoderniseerde weekblad voor de gedistingeerde vrouw’

Iris: verscheen van 1947 een paar jaar; typeerde zich als ’tijdschrift voor de vrouw en haar levenskunst’

JAN: staat sinds 2005 voor Just Another Name; JAN is misleidende naam voor in 2005 gelanceerde vrouwenglossy

Johan: voetbalblad vernoemd naar Johan Cruijff; verscheen tot 2005; voortgezet door VI onder de naam Nummer 14;

Katrien: vernoemd naar Katrien Duck; in 1999 gelanceerd als vrouwelijke tegenhanger van het blad Donald Duck

Linda: vernoemd naar Linda de Mol; staat centraal in dit sinds 2003 verschijnende vrouwentijdschrift

Margriet: niet vernoemd naar prinses Margriet, want dit weekblad voor de vrouw verscheen al in 1938, het jaar waarin Beatrix werd geboren; prinses Margriet verscheen in 1945 op het omslag van Margriet

Bron: Het tijdschriften boek [sic], Waanders Uitgevers/Koninklijke Bibliotheek

Maar ik mis nog:

Bobo: kleutertijdschrift, maar in NL beter bekend als geuzennaam voor omhooggevallen bestuurders van bedrijven en overheden 

Disney: stripblad voor kinderen; ooit een achternaam, maar nu vrij algemeen in gebruik als Nederlandse uniseksvoornaam

Eppo: ter ziele gegaan strip-tijdschrift voor jongere ouderen; tegenwoordig geassocieerd met een “lijpe gozer”

Esta: over-hyped vrouwenblad voor wannabe twintigers

Marie Claire: dure maar internationale maandblad-variant op de Viva

Maxim: mannenblad met verantwoord bloot, van vrouwen wel te verstaan

Ode: tijdschrift met onnavolgbaar onderschrift – mensen die zoeken naar de inspiratie van mensen die de wereld veranderen – maar dat de hoofdredacteur in staat stelt in San Francisco te wonen; een meisjesnaam die in populariteit toeneemt onder mensen die Lotte en Sanne moe zijn

Okki: kindertijdschrift dat ik van mijn moeder nooit mocht lezen omdat ze vond dat ik beter gewoon een boek konden lezen; voornaam die alleen gebruikt wordt door mensen die gefrustreerd zijn dat ze vroeger geen abonnement op de Okki kregen

Sjors: die van Sjimmie; beter te bewaren als tijdschrifttitel of als hondennaam dan als kindernaam

Tina: meisjesblad wat ik van mijn moeder nooit mocht lezen vanwege het te hoge “bakvissengehalte”

TIP: bij (alweer) mijn moeder thuis een kookschrift; in Amsterdam vooral een naam die ouders kiezen voor hun kind dat in de kort & stoertrend moet passen

Viva: was de voornaam er al vóórdat het dertigers-beide-benen-op-de-grond-blad er was? Feit is dat meisjes tegenwoordig deze naam krijgen van hun net-niet hippe moeders. En dat ik dit tijdschrift ook niet mag lezen van mijn moeder, maar dat ik dat lekker toch doe want ik ben inmiddels 25 jaar voorbij de Okki en ze ziet het toch niet *hoi mam!*

Zie in Viva-is-het-een-voornaam?-verband ook: Fancy, Flair, Libelle, Nouveau en zelfs Story voor sneue jaren ’00 kinderen die uunicqe moeten zijn…

En dan ook nog enkele twijfelgeval-tijdschriften: Ariadne (At Home), Barbie (Club), Donald (Duck), Suske (en Wiske), Veronica (Magazine), Winnie (de Poeh)

Iedereen die dit blog leest is in meerdere of mindere mate “internetvaardig”, maar was je dat een paar jaar geleden ook?

Of heb je ongewenste sporen uit een duister verleden achtergelaten?

Dit artikel in de NRC van vandaag snijdt een interessante kwestie aan, namelijk: Kun je jezelf terugvinden op internet en ben je blij met wat je daar leest?

Met uitzondering van mijn site en dit blog gebruik ik nergens op internet mijn echte voor- en achternaam.

Ik heb al lange tijd terug een hotmailaccount gemaakt onder een “normale” voor- en achternaam, die ik desgevraagd invul als ik dat nodig acht.

De reden dat ik dat deed was in eerste instantie dat ik steeds meer digitale junkmail kreeg op mijn e-mailadres en later ook ongevraagde reclameonzin thuisgestuurd kreeg.

Toen ik ruim vijf jaar terug tijdens een sollicitatiegesprek (in positieve zin) werd aangesproken op de inhoud van mijn privésite, was de maat vol.

Ik kreeg de baan (en heb ‘m nog steeds), maar ik wilde niet nog een keer het risico lopen dat collega’s die mij googelen ook de foto’s van mijn ietwat uit de hand gelopen verjaarsfeest kunnen vinden.

De reacties op mijn aanwezigheid zijn nu altijd ongevaarlijk: collega’s en nieuwe kennissen komen bij het intikken van mijn naam (vrijwel) altijd uit op Voornamelijk.nl, of op de site van mijn werk, en daar kun je niet veel aanstoot aan nemen.

Maar nu jullie… Als je jezelf googelt (tip: als je een veel voorkomende voor- en/of achternaam hebt, tik je je naam tussen aanhalingtekens: “Emma van Nifterick”, in plaats van alle woorden los), kom je jezelf dan tegen?

En? Ben je vindbaar? Veel naamgenoten? Viel het je mee wat je vindt?

Deze week vroeg ik jullie om je mening te geven over de mooiste “Belgische” meisjesnaam.

Ik heb sterk het vermoeden dat web-streepje-log iets raars doet met de polls, want Marie kreeg vrijwel geen enkele stem, net als Simon in een eerdere Vraag van de Week.

Maar goed, daarop vind ik later nog wel een oplossing.

Jullie waren hoe dan ook duidelijk in je keuze: Julie is met bijna een kwart van de stemmen de leukste naam in de Belgische top 10.

Luna, ook al een naam die in Nederland weliswaar vaak voorkomt, maar nog niet in de top 20 staat, is ook al populair onder de lezers van dit blog.

Emma en Sarah zijn in Nederland enorm populair. Emma heeft een tijd de eerste plaats bezet gehouden in de toplijsten. De populariteit van Sarah is minder goed zichtbaar omdat de naam ook vaak als Sara wordt geschreven.

Opvallend is dat Laura en Manon niet vaak (meer) worden gekozen. Laura heeft bijna drie decennia lang in de top 10 gestaan, maar is daar sinds een paar jaar echt uit verdwenen. De populariteit van Manon dateert van langer geleden: een typische jaren ’70 naam.

Louise en Lea spreken een beperkter publiek aan, alhoewel ik denk dat dat de komende jaren in rap tempo zal veranderen.

Beide namen vallen in dezelfde categorie als retronamen Emma, Sophie, Isabelle, Charlotte, Olivia, Julie/Julia, wier sterren in rap tempo gestegen zijn.

En Clara? Een naam die in Nederland vooral geassocieerd wordt met koeien en eenzame oudtantes. Hadden kak-klassiekers Claire of Klaar(tje) in de poll gestaan, dan waren de uitkomsten vast anders geweest.

Julie [24.3%]
Luna [16.8%]
Emma [14.6%]
Sarah [13.0%]
Louise [10.2%]
Lea [6.8%]
Laura [5.8%]
Manon [5.1%]
Clara [3.5%]
Marie [0%]

Stemmen: 548

De "vraag van de week" was eerder een "vraag van de drie weken" geworden, maar dat kwam het aantal stemmen in elk geval wel ten goede.

Bijna 1.000 lezers beantwoordden de vraag: Wat is de mooiste Belgische jongensnaam?, te kiezen uit de nationale top 10.

Niet verrassend waren de namen die ook in de Nederlandse toplijsten staan het meest in trek: Milan, Lucas en Noah trokken bijna de helft van de stemmen.

Opvallende uitzondering was Thomas, die maar net-aan bovengemiddeld scoorde, terwijl de naam in Nederland al (veel te) lang boven in de lijst staat.

En jullie verbaasden met het grote aantal keren dat er voor Nathan en Maxime werd gekozen. Prachtige klassieke namen, maar niet erg populair in Nederland.

Wellicht voorspelden jullie de toekomst? Of waren er deze weken veel Belgen op mijn blog?

Twee van mijn favorieten, Arthur en Louis deden het veel minder goed. Iets te veel associaties met oude mannen als Arthur Dokters van Leeuwen en Louis van Gaal, vermoed ik.

Ik denk liever aan Arthur van Schendel en Louis Couperus. Allebei dood, dus leeftijdloos. Anderzijds, Milan Kundera is oud & springlevend. Theorie weer verworpen…

Mohammed staat in NL ergens in de top 20, althans als je Mohamed en Mohammed bij elkaar optelt. Maar degenen die die naam voor hun kind overwegen, zie ik hier niet zo vaak. Jammer eigenlijk.

En dan Simon. Arme Simon. Deze jaren zestig en zeventig naam is definitief uit. Het is wachten op onze kinderen, die de naam welicht wel weer weten te waarderen.

Milan [18.7%]
Lucas [16.5%]
Noah [16.5%]
Thomas [12.3%]
Nathan [12.2%]
Maxime [9.2%]
Arthur [7.8%]
Louis [4.0%]
Mohamed [2.6%]
Simon [0%]
Stemmen: 998

Stem deze week op de mooiste Belgische meisjesnaam: Clara, Emma, Julie, Laura, Lea, Louise, Luna, Manon, Marie of Sarah?