Vanochtend werk ik *te vroeg* gewekt door mijn nieuwe achterbuurman, die luidkeels meeblèrde met Wij zullen doorgaan van Ramses Shaffy, een keer of zes achter elkaar. Dat belooft iets voor de komende zondagen.
Ik dacht trouwens altijd dat de beste man zich een artiestennaam had aangemeten, maar Shaffy werd onder die naam geboren in een Parijse voorstad als zoon van een Egyptische diplomaat en een Poolse gravin van Russische afkomst. Maar goed, daar wilde ik het helemaal niet over hebben.
Doordat ik zo vroeg op was, had nam ik eindelijk weer eens tijd voor ontbijt met krant. Alma Netten (57) vertelt in Het Parool over haar ervaringen als directeur van het Amsterdamse grachtenfestival, dat weer is losgebarsten in mijn stad.
Ze blijkt moeder van acteur en zanger Jim de Groot, die drie maanden geleden vader is geworden van een zoon Stijn Felix en vertelt over haar eerste kleinzoon:
“Ik had 9 juni 2006 de mooiste dag van mijn leven: die dag was de trouwerij van mijn zoon Jim en Susan. Het is heerlijk om te merken dat je kind van iemand houdt, en andersom.
Burgemeester Cohen, die een rol speelde in hoe ze elkaar leerden kennen, trouwde hen in Felix Meritis. Vandaar dat hun zoon als tweede naam Felix heeft.”
[edit 25 juli 2009: irrelevante vervolgtekst verwijderd]
Hoezo is dat morbide? Of pretentieus? Ik vind het heel lief dat mijn moeder iets opdraagt aan mijn zoon. Wat is jouw probleem daar precies mee?
Ik wil je best begrijpen hoor, maar motiveer dan ook je teksten. Vooralsnog zit ik in het *chop*stadium…
Weet je wat morbide betekent?
Beste Jim, mijn eigen bericht teruglezend begrijp ik eigenlijk ook niet waar mijn commentaar op sloeg, waarschijnlijk iets teveel Shaffy op de vroege ochtend, twee jaar geleden. Mijn excuses, ik zal het laatste deel van het bericht verwijderen.