Imme Olivier & Zijn Grote Broers En Zussen

Eerder deze week schreef ik over een gezin waarin net het elfde kind was geboren: Imme Olivier.

Annette Corstens, de moeder van deze grote familie kwam op mijn site terecht en las alle reacties, zo mailde ze me. Toen ik haar vroeg waarom ze voor iedere naam had gekozen, kreeg ik het volgende terug (gepubliceerd met haar toestemming):

Rick is een naam die in 1988 minder gebruikelijk was en nu veel meer voorkomt. Gewoon kort en bondig zonder duidelijke reden.

Milou destijds vond ik een aparte naam, lekker kittig en vlot

Cecile genoemd nav een artikel over de Dionne vijfling uit Amerika

Owen uit een Keltisch sprookje, strijder is een ook een betekenis van die naam, en die is hem op het lijf geschreven

Marijn vond ik een mooie klank hebben

Anne nav het liedje van Herman van Veen, een veelkomende naam tegenwoordig, maar de lieve klank blijft hij voor ons houden

Veerle een naam met een romantische klank, kwam voor in een elfenverhaal die ik de oudste ooit voorlas

Jochem vond ik een niet al te veel voorkomende naam die ik altijd al mooi vond

Jasmijn omdat ik al hield van die bloem, een naam met een lieve zachte klank, evenals het meiske wat erbij hoort alsof hij voor haar is verzonnen

Merle de Franse vertaling voor Merel, vonden we iets romantischer klinken, Madelief om de lieve klank. Dit is echter ook een bloem, vandaar dat Merle de eerste naam werd.

Imme een naam uit een gedichtenboek. Olivier om de mooie klank en de link naar het boek van Oliver Twist… wat ook een kranig jongetje was

Zoals je leest hebben boeken en poezie een grote plaats in ons leven naast het feit dat het vooral ook een stukje gevoel is wat een naam oproept bij je, een lieve klank bv, of een associatie bij iets..

Het heeft ons nooit gedeerd wat anderen zouden denken of vinden… Je kunt dit niet voor een ander invullen. Wel hebben we gelet op het feit dat het voor de kinderen zelf ook een leefbare naam moet zijn in de zin van acceptatie in het dagelijks leven.

Dank je wel Annette!