Trouwe lezer Marjolein stuurde me dit artikel, over een Amerikaanse dame die haar dochter vernoemde naar een geslaagde periode aan de universiteit van Leiden.
AMERIKAANS MEISJE LEIDEN TROTS OP NAAM
Door Herman Joustra
LEIDEN – Virginia, om maar een geografische dwarsstraat te noemen? Had gekund. Nebraska? Ook een mogelijkheid. Maar de Amerikaanse Keri Hornbuckle, uit Iowa City, besloot nu bijna dertien jaar geleden om haar dochter Leiden te noemen.
Als eerbetoon aan de Nederlandse stad die een ommekeer in haar leven betekende. Met recht een sleutelstad dus.
Om met haar dochter, die zaterdag haar dertiende verjaardag viert, haar naamgever te bezoeken is ze met haar man, Mike Cervantes, en haar zoontje Frank dezer dagen in Nederland. Niet voor het eerst, Leiden was een jaar of vier geleden al eens in Leiden met het gezin.
Vandaag leidt de tocht naar het Pilgrims Museum van Jeremy Bangs in de Beschuitsteeg waar de naam Leiden tot haar eigen verbazing en die van haar moeder nog meer inhoud begint te krijgen.
“Ja,” zegt haar moeder. “Leiden is de stad waar ik definitief besloot wetenschappelijk onderzoeker te worden. In 1986, ik kwam hier aan de universiteit in het kader van een uitwisseling. Analystische scheikunde. Mooi vak, inspirerende docent.”
“Toen ik eenmaal weer terug was in Amerika en zwanger werd, heb ik heel goed nagedacht over een naam. Ik heet zelf Keri, een naam die niks betekent. Ja, je hebt Keri Lotion, spul voor je handen. Geen naam om trots op te zijn. Leiden wel.”
Vindt Leiden zelf ook. “Het enige nadeel is dat ik steeds weer moet uitleggen waar die naam vandaan komt. En ik moet Leiden altijd spellen.” Verder is ze er dik tevreden mee, al is haar naam nou ook weer niet uniek. “Er is nog een meisje dat zo heet.”
Sinds haar vorige bezoek aan Leiden is Leiden ook op de hoogte van de Pilgrim Fathers, een groep calvinistische Engelsen die zich aan het begin van de zeventiende eeuw had afgescheiden van de Engelse staatskerk en in Leiden was neergestreken. In 1620 trokken zij naar Amerika om daar de eerste Europese kolonie te vestigen.
“Mooi om te weten,” vindt Leiden, die van Pilgrim-deskundige Bangs en passant nog een lesje geschiedenis krijgt. Over de Romeinse nederzetting Lugdunum Batavorum en de rivier de Leyde. Zodat haar naam nog meer betekenis krijgt.
Net als die van haar achtjarige broertje Frank, genoemd naar president Roosevelt. “Tweede naam Delano”, zegt Bangs, “Naar De la Noye, een van de Pilgrims in Leiden.”
Voor mij als Leidse is dit leuk nieuws.
Maar ik durf te wedden dat deze Leiden haar eigen naam niet kan uitspreken… Amerikanen zijn doorgaans niet zo goed in ei-klanken.
Lugdunum Batavorum was overigens een bij Katwijk gelegen legerkamp. In het gebied dat nu Leiden heet lag het kamp Matilo. Vreemd dat ze dat niet weten bij het Pilgrim Museum…
Ik als Voorschotense (maar: twee meter lopen en ik sta in Leiden) vond het ook leuk nieuws, vandaar dat ik het ingestuurd heb ;).
Ik zat daar inderdaad ook aan te denken, Judith… Zij zal wel als Laiden oid uitspreken. Ach, het klinkt vast beter dan de uitspraak ‘Leijuhh’ die de echte Leidenaren vaak gebruiken :D.
Leuk dat het geplaatst is, Emma!
Ik vind het toch maar een rare naam hoor! Ik ben blij dat ik bijvoorbeeld niet Leuven of Brussel of zo heet! Stel je voor!! Nee, sorry, niet mijn smaak, niets voor mij.