Welk vertaald boek leest fijner: een boek waarin de voornamen van de hoofdpersonen mee-vertaald zijn, of waarin ze hun soms wat moeilijk leesbare authenticiteit behouden?
Iedereen kent de slim gevonden, en desondanks irriterende “vertalingen” van de personages in de Harry Potter reeks.
Waar Hermione Granger nog enige klasse uitstraalt, doet Hermelien Griffel alleen denken aan een duf meisje dat op de middelbare school nog steeds met twee vlechten loopt.
Ik zou mijn plaagmateriaal liever kopen bij Weasleys’ Wizard Wheezes dan in de Tovertweelings Topfopshop. Iets te jaren tachtig, zeg maar.
Maar goed, gelukkig bezondigen de meeste Nederlandse vertalers zich niet aan het vertalen van namen in boeken.
Hoe anders is dat in Servië. Daar worden niet alleen de namen van fictieve personen “vertaald”, maar zelfs die van bestaande mensen.
Steven D. Levitt en Stephen J. Dubner zijn twee statistici in hun boek Freakonomics een bijzonder interessante analyse maakten van kindernamen in Amerika.
Vandaag schreven ze dat hun boek inmiddels ook in het Servisch vertaald is, waarin de auteurs ineens Stiven D. Levit en Stiven Dž. Dabner blijken te heten.
Dat was natuurlijk al idioot genoeg, maar ook op een andere cruciale plaats in het boek blunderden de vertalers.
De betreffende passage beschrijft de “zwartste” namen in Amerika, waarbij de Servische lezers moeten geloven dat dat onder meer Sanis en Precis zijn. Juist, Shanice en Precious dus.
Ook twee van de “witste” namen zijn interessant: Dzejk en Hanter. Had u bedacht dat dat op Jack en Hunter sloeg?
En de voorspelling voor de populairste namen in het Amerika van 2015: Vejverli, Kejt, Aser en Vil.
Wie kan raden op welke (redelijk) bekende voornamen dit rijtje slaat?