Om verschillende reden een Pieter-logje vandaag. De naam is al eeuwen een grote favoriet, ik heb deze zomer een favoriete echte Pieter leren kennen en, nou ja, Sinterklaas en zo.
De naam Pieter is afgeleid van Petrus, afkomstig van het Griekse woord petra, wat rots betekent. Een Pieter is daarmee een symbool van vastheid en betrouwbaarheid.
De discipel Simon ontving deze naam van Christus: “En ik zeg u, dat gij Petrus zijt, en op deze petra zal Ik mijn gemeente bouwen (…). Ik zal u de sleutels geven van het Koninkrijk der hemelen…” Vanwege deze laatste uitspraak wordt Petrus vaak afgebeeld als wachter van de hemelpoort, met de sleutels ervan in zijn hand.
De doopnamen Petrus en Pieter waren al in de middeleeuwen buitengewoon populair. Als roepnaam was Piet onovertroffen. Dat veranderde in de jaren ’30, toen steeds meer jongens Peter werden genoemd.
Hoe dan ook, anno 2005 zijn de doopnamen Pieter en Petrus, maar ook roepnamen Piet en Peter in rap tempo aan het uitsterven. De P is simpelweg uit de mode.
Petrus wist zich tot eind jaren ’70 in de top 50 te handhaven met honderden naamgenoten per jaar. Nu wordt er jaarlijks nog maar een handjevol geboren, waarmee de naam het nog amper redt in de top 500.
** Bron: Voornamelijk **
Voor Pieter, waar het toch allemaal om draaide vandaag, is het verloop wat minder dramatisch, alhoewel ook deze naam sinds vorig jaar niet meer in de top 50 voorkomt.
Daar helpen de opvallende aanwezigheid van Zwarte Piet(erbaas), Pieter van den Hoogenband en “mijn” Pieter niets meer aan.