Voor kerst kregen we een boek over het honderdjarig bestaan van Manhattan: New York Nieuw-Amsterdam. Een van de eerste verpachters van het gebied was de Nederlander Kiliaen van Rensselaer (1585-1643).
Het was voor het eerst dat ik deze naam aantrof bij een volwassene. Heineken introduceerde namelijk in 1993 Kylian, een zoet bier dat inspeelde op de Ierlandliefde die toen heerste. Ierse pubs, Ierse bands: allemaal typisch jaren ’90.
De marketingafdeling kon niet weten dat hun biernaam zo’n impact zou hebben: tussen 1994 en 2003 werden bij elkaar ruim 800 jongens geboren die Kylian (50 procent), Kilian (30 procent), Killian (15 procent), Kyllian (4 procent) of Cillian (1 procent) heten. Ter vergelijking: tussen 1984 en 1993 waren dat er maar 200. En de decennia daarvoor zo goed als nul.
Die eerste 200 kinderen zijn van voor het Kylianbier, maar hebben misschien ouders die veel van ballet houden? De Tsjechische choreograaf Jiří Kylián werkt vanaf eind jaren zeventig in Nederland en kan daarmee de inspiratie geweest zijn.
De jongensnaam Kylian is inmiddels over zijn hoogtepunt heen: met zo’n 35 geboortes per jaar zijn we terug op het niveau van 1990.
Die eerste beroemde Kylian in de Nederlandse geschiedenis is van geen enkele betekenis in de namenstatistieken. Kiliaan, Kylion en Kyliaen bestaan allemaal en er zijn zelfs een paar in 1995 geboren meisjes die zichzelf Kylian noemen, maar niemand heet meer Kiliaen.
Het is niet helemaal helder wat de betekenis is van de van oorsprong Keltische naam Cillian, maar wel dat de vormen Kiel en Kilianus in Nederland heel oude namen zijn. En Kilaen dus ook, zelfs al is iedereen die voorouder inmiddels vergeten.
Nu ik weet dat de naam een ‘echte’ historie heeft in Nederland en dus niet alleen een modenaam is, vind ik hem meteen een stuk leuker. Jammer alleen dat ik altijd kill kill kill lees, maar dat zit misschien alleen in mijn hoofd?