[aanvulling 17 juni 2015] In Nederland kost het heel veel moeite, tijd en geld om je (achter)naam te veranderen, maar in Engeland is dat zo gepiept. De 19-jarige Adam Armstrong kwam erachter dat zijn vliegticket per ongeluk op de verkeerde naam was gekocht.
De jongen gebruikt op Facebook de naam ‘Adam West’, wat ooit een grapje was, als verwijzing naar de acteur die Batman speelt op tv. De stiefvader van zijn vriendin had aangenomen dat hij écht zo heette. Een vergissing was snel gemaakt, maar niet snel goedgemaakt.
Ryanair wilde de naam op het ticket best wijzigen, maar dat zou dan wel 305 euro gaan kosten. Adam kwam erachter dan het goedkoper was om zijn naam officieel te veranderen bij de rechtbank (gratis) en vervolgens een nieuw paspoort aan te schaffen voor 143 euro.
Beetje drastisch, maar goed bedacht 🙂
[15 mei 2013] Veel Nederlanders gebruiken in het dagelijks leven een andere roepnaam dan de officiële naam in hun paspoort. Als ze de verkeerde voornaam op een vliegticket invullen, kan het veel geld kosten om dat weer recht te zetten.
Bovendien worden vrouwen geacht hun meisjesnaam op te geven, niet die van hun partner. Dat gaat enorm vaak mis, zo schreef De Telegraaf gisteren. Maar liefst 60.000 vakantiegangers worden jaarlijks gedwongen hun ticket tegen bijbetaling van soms honderden euro’s aan te laten passen.
Tikfout
Mijn voornaam is hetzelfde als mijn roepnaam en gebruik nog steeds mijn geboortenaam, dus heb dit specifieke probleem nooit bij de hand gehad. Wél was ik laatst zo suf om mijn achternaam verkeerd te spellen – ik was de E vergeten. Gelukkig merkte ik mijn tikfout meteen na betaling op, waarna de aardige mevrouw bij EasyJet, die ik met bonzend hart aan de telefoon kreeg, het zonder extra kosten weer recht zette.
Afgaande op de opmerkingen van boze reizigers op allerlei forums ben ik daarmee een uitzondering, want bedragen van 50 euro (KLM – binnen 24 uur gratis), 110-150 euro (RyanAir), 120-250 euro (EasyJet) tot compleet geannuleerde tickets komen veelvuldig voorbij.
Last van verkeerde voornaam op vliegticket?
Maar goed, mijn vraag aan jullie: heb je wel eens last gehad van het feit dat je roepnaam anders is dan je officiële voornaam? Dat hoeft niet met vliegtickets te zijn geweest – diplomauitreikingen en bruiloften zijn ook beruchte verkeerdenaamgelegenheden.
[poll id=”29″]
Uitleg en anekdotes zijn welkom in de reacties!
Verkeerde voornaam op vliegticket kost miljoenen http://t.co/6oQOK3Fhub
Dit probleem lijkt als je internetforums mag geloven inderdaad vaak voor te komen. Als oorzaak wordt vaak het ’typisch Nederlandse fenomeen’ roepnaam genoemd, Volgens mij is dat het niet (want roepnamen die afwijken van de officiële voornaam zijn helemaal niet typisch Nederlands), maar komt het door het feit dat voornamen bij ons in formele situaties überhaupt nauwelijks worden gebruikt.
Johannes Jacobus “Hans” Jansen is in Nederland ofwel J.J. Jansen, ofwel Hans Jansen, maar Johannes Jansen wordt nooit gebruikt. In andere landen is dat anders. Bill Clinton en Joschka Fischer gebruiken allebei een roepnaam die sterk afwijkt van hun officiële voornaam, maar zullen ongetwijfeld doorgaans worden aangeschreven (door officiële instanties) als William Clinton en Joseph Fischer. Ze komen dus vaak in aanraking met hun officiële voornaam. Nederlanders zien daarentegen hun officiële voornamen bijna nergens terugkomen en lijken soms haast te vergeten dat ze officieel anders heten dan ze zich noemen.
Het is inderdaad apart met Amerikaanse officiële versus roepnamen. Gisteren keek ik de nieuwste aflevering van Mad Men (seizoen 6/afl. 7), waarin (minimale spoiler alert) presidentkandidaat Bobby Kennedy wordt doodgeschoten.
Ik ken de beste man en zijn broer eigenlijk alleen als Robert en John Kennedy. Zou dat zijn omdat de Nederlandse historici en journalisten kozen voor hun officiële namen? Maar de Amerikanen hebben het in de media vrij consequent over Jack en Bobby Kennedy.
Gek eigenlijk, koosnamen die net zo lang zijn als officiële namen: John > Jack, Ro-bert > Bob-by. Anderzijds: onze Jan Peter Balkenende heet officieel Jan Pieter 🙂
Er is bij Amerikaanse politici geen peil op te trekken.
Sommige zijn bijna uitsluitend bekend onder hun roepnaam: James “Jimmy” Carter, William “Bill” Clinton.
Kennedy was aanvankelijk bekend als Jack, maar heeft de media zelf verzocht die informele roepnaam niet te gebruiken.
Bij Dwight “Ike” Eisenhower en Theodore “Teddy” Roosevelt wordt de roepnaam alleen liefkozend gebruikt. Richard “Dick” Nixon en Gerald “Jerry” Ford zijn in de openbaarheid eigenlijk helemaal niet onder hun roepnaam bekend.
Mijn Google+ account op mijn roepnaam werd geblokt, omdat ik op Facebook een account heb geclaimd op mijn doopnaam, omdat de combinatie van mijn roep- en achternaam al door een Canadese was geclaimd. Gelukkig kon ik Google+ wat krante- en tijdschriftartikelen sturen waarin ik met foto en roepnaam stond. Toen hebben ze mijn account weer vrij teruggegeven.
Het is ook echt wel nadenken – ik kan me levendig voorstellen dat het makkelijk fout gaat als je niet vaker tickets boekt. Ik kocht gisteren online vijf vliegtickets en moest er echt even voor gaan zitten. Slechts twee van de vijf (waaronder ikzelf) dragen de voor- en achternaam die je verwacht, bij twee anderen is de doopnaam anders dan de roepnaam en bij de laatste (hoi mam!) was het helemaal oppassen: de roepnaam en achternaam verschillen compleet van de doopnaam en meisjesnaam.
Dat ligt nog iets ingewikkelder. Mijn mooie doopnamen staan keurig op het geboortekaartje, met op een omgevouwen hoekje, rechtsboven vastgezet met een roze strikje, de naam waarmee mijn ouders me de eerste jaren van mijn leven aanspraken. Met de nog verder verkorte versie van die roepnaam moet ik het, zeer tegen mijn zin, tegenwoordig doen. Misschien heb ik door die afkeer van mijn roepnaam nooit problemen met het produceren van mijn officiële namen.
Mijn ouders hebben met de letters van mijn officiele namen een roepnaam geknutseld. Op tickets is het nooit misgegaan, maar bij sollicitaties roept het wel eens verwarring op. Terwijl ik op mijn cv toch nadrukkelijk de roepnaam erbij zet. En ik kan me herinneren dat op de eerste dag van mijn studie de halve club met totaal archaische namen werd aangesproken en dat iedereen moest toelichten: “Ja, het is officieel Henrika/Johannes/Harm/Neeltje/Marinus etc, maar mijn tweede naam is m’n officiele naam/maar ik heet heel anders”.
Eigenlijk heel zinloos, maar ik vind het toch ook wel leuk de namen van mijn beide oma’s te dragen.
Ik bedenk me nu ook dat ik op m’n werk een e-mailadres heb dat begint met een andere voorletter dan mijn roepnaam. Ook niet praktisch.
Mijn ouder hebben mij en mijn zussen bewust namen gegeven die ook als roepnaam worden gebruikt, en ik ben mijn eigen naam blijven gebruiken na mijn trouwen (meisjesnaam vind ik een beetje suf klinken). Mijn ouders hebben meerdere voornamen die afgekort worden gebruikt, en met name in het buitenland is het wel een lastig. Mijn vader woont nu in het Midden Oosten, en op zijn rijbewijs staat als naam Gerardus Johannes Jo; de rest van zijn 3e voornaam en achternaam passen er niet meer op. onze achternaam is nogal Nederlands met voorvoegsels en een ch-klank, dus meestal is hij daar op het werk en bij zakenrelaties Mr Gerard.
Roepnaam is niet hetzelfde als mijn eerste officiele naam, lijkt er niet eens op…achternaam kan voor kleine spellingsproblemen zorgen ( IJ versus Y ) en dan ben ik ook nog getrouwd…zucht
Eigenlijk is het maar één keer fout gegaan; toen iemand anders een vliegticket voor me boekte (en toen mocht ik alsnog mee met het vliegtuig, terwijl er dus “Roepnaam” “Getrouwde naam” stond ipv “Voornaam” “Meisjesnaam”…
Bij mij is het met boeken pas voor het eerst fout gegaan, omdat ik bij klm met mijn account waar ik mijn roepnaam heb ingevoerd een ticket heb geboekt. Ik kwam hier op het vliegveld pas achter en het heeft gelukkig bij zowel de heen als terugvlucht geen problemen opgeleverd. Ik denk dat mijn officiële en roepnaam net genoeg op elkaar lijken:)
Bij mij is het lastig… Mijn roepnaam is een afkorting / afleiding van mijn volledige voornaam (vergelijk Catharina / Tineke of Maria / Ria). Met een afwijkende voorletter, dus. Hoe onderteken je dan?
Ik publiceer vrij veel en heb dat altijd “compleet” gedaan (officiële voornaam plus nog meer initialen en mijn eigen achternaam). Naarmate ik ouder word, raakt die roepnaam hoe langer hoe meer beperkt tot de familiekring en een handjevol oude vrienden of kennissen… De rest van de wereld gebruikt mijn echte voornaam voluit. Maar bij het laten drukken van (kerst)kaarten e.d. is het altijd twijfelen!
Bij het boeken van een ticket of het ontvangen van een diploma zou ik trouwens geen seconde in dubio staan. Vroeger ook al niet! En op forums gebruik ik steevast weer andere namen.
Petra (en dat is ook een nickname).
Waarom doet iedereen op dit forum altijd zo geheimzinnig over zijn/haar echte (voor)naam? Wordt vooral grappig als mensen een hele omschrijving van hun naam gaan geven! Dan lijkt mij die hele bijdrage meer een raadsel dan een zinvolle aanvulling.
Helemaal eens!
Haha en dan vergeet ik mijn eigen naam in te vullen 🙂
Mijn roepnaam lijkt in de verste verte niet op mijn doopnaam (ik ben vernoemd). Ik krijg nogal eens de reactie; ‘oh, dus je noemt jezelf gewoon zo?’. Ik vul daarom tegenwoordig bijna overal heel eigenwijs mijn roepnaam in. Maar ik moet dus oppassen met vliegtickets 😉
Mijn zoon is ook vernoemd, maar enkel in zijn tweede naam. Dit uiteraard bewust vanwege mijn eigen ’trauma’.
@evi: privacy wellicht? 😉
Mijn roepnaam (typische jaren 80 naam) is het tweede deel van mijn officiële eerste naam (mijn nickname is afgeleid van het eerste deel). Echt problemen heb ik er nog niet mee gehad, maar het levert wel eens wat vreemde blikken op. De universiteit waar ik gestudeerd heb gebruikte voor de mailadressen je officiële voorletters en in het zoeksysteem was je roepnaam niet terug te vinden, lastig als studiegenootjes die je wat minder goed kennen je een keer willen mailen. De universiteit waar ik nu promoveer gebruikt dan weer de eerste letter van mijn roepnaam, dat is weliswaar handig maar voor mijn gevoel toch ook weer minder mooi. Mijn middelbare school gebruikte trouwens de officiële namen in de advertentie voor de geslaagden en in Brabant levert dat voor de twintigers van nu een leuk lijstje heel ouderwetse voornamen op (Johannes, Adriana etc.).
Volgens mij weet ik hoe jij heet 😉
De omschrijving is duidelijk genoeg denk ik 😉
🙂
@ anonymous
Als je de betreffende naam er niet bij verteld wordt het nogal een saai verhaal om te lezen!
Helemaal eens, Evi. Post dan niets als je je naam niet wil prijsgeven.
Met het risico dat het een saai verhaal wordt zonder mijn echte naam (inderdaad privacy, ik wil niet dat iedereen nu al kan lezen welke namen ik mooi vind voor eventuele toekomstige kinderen):
Mijn roepnaam en officiele 1e naam zijn hetzelfde. Problemen met vliegtickets en andere invulvelden heb ik toch. Ik heb in mijn naam een accent, die via internet niet altijd goed overkomt. Daarom doe ik mijn naam vaak zonder accent en stuur ik een mail na met een plaatje van mijn naam.
Mijn officiele naam en roepnaam zijn hetzelfde. Heerlijk makkelijk. En ik gebruik nog steeds mijn geboortenaam nu ik getrouwd ben. Maar mijn voornaam is een niet veel voorkomende naam in Nederland en is uniseks (en klinkt dus niet typisch vrouwelijk voor velen). Ik word dan ook vaak aangeschreven met meneer (achternaam). Soms is dat vervelend, omdat mijn vader dezelfde voorletter (en dezelfde achternaam) heeft. Dit speelde vooral toen ik nog thuiswoonde, maar kan nog steeds vervelend zijn wanneer we met dezelfde bedrijven zaken doen…
@Evi: ik vertik het mijn echte naam te noemen. Veel te privacy-gevoelig. Je moet het maar doen met mn pseudoniem.
Al heb ik er soms gedoe mee gehad vooral toen ik eerst in Nederland was aangekomen, vind ik het fijn om die keuze te hebben hoe je wenst aangesproken te worden.
In mijn land van afkomst (Polen) is het wat eenvoudiger omdat onze officiële namen ook officiële afkortingen/roepnamen hebben. Dus wanneer je je roepnaam noemt weet iedereen precies je originele naam 🙂
xoxo Wiola
Niet helemaal een goed voorbeeld, wel een grappige anekdote die met officiële voornamen te maken heeft. Ik was cum laude afgestudeerd dus had de vervaardiger van mijn bul zijn/haar best gedaan om mijn naam extra mooi met de hand op te schrijven: gotische in plaats van gewone blokletters. Maar die nemen veel meer plaats in beslag, dus pasten mijn drie ellenlange katholieke doopnamen niet op het diplomapapiertje. Met als gevolg dat mijn laatste naam is afgekort. Catharina Johanna E. staat er. Was ik gelijk ook geslaagd als crimineel 😉