Adam, Alexander, Emma, Pippi Marie en Tess werken prima als internationale naam. Amelia, Ava en Tristan zijn minder gelukkige keuzes, aldus tientallen expatmoeders in Amsterdam.
Dat buitenlanders lachen om ‘onze’ Floor en Joke is niet zo gek, maar omgekeerd zijn veel expats verbaasd dat Nederlanders niet bijzonder gecharmeerd zijn van ‘rijmnamen’ als Ruth.
Maebh en Raina
Er blijkt ook nogal wat irritatie te bestaan over het feit dat Nederlanders niet in staat zijn om exotische namen als Maebh (‘meev’, Iers) op precies de goede manier uit te spreken. Of ze gaan er automatisch vanuit dat Nederlanders wel snappen dat de uitspraak Engels moet zijn, in plaats van Nederlands:
‘We kozen voor Raina,’ legt een moeder uit, ‘omdat we dachten dat dat voor iedereen makkelijk was. We dachten dat het simpel en anders was en onmogelijk om verkeerd te zeggen of schrijven.
Totdat de verpleegkundige op de ontslagformulieren in het ziekenhuis waar Raina geboren is ‘Rihanna’ schreef. Het kostte dagen om het kraamzorg- en consultatiebureau te corrigeren.
Op het kinderdagverblijf wordt ze ‘raaina’ genoemd [in plaats van ‘reena’, EvN] en iedere keer als ik het hoor moet ik me verbijten.
Anabel simpeler dan Annabelle?
Of dit treurige maar uiteindelijk natuurlijk ook wel grappige relaas van een moeder die weloverwogen koos voor de internationale naam Anabel:
Omdat mensen mijn eigen naam altijd verkeerd spellen, was ik vastbesloten dat mijn dochters niet hetzelfde lot zouden hoeven ondergaan. Ik vereenvoudigde dus de spelling van Anabel en Scarlet, zodat er nergens dubbele letters voorkwamen.
Pas later realiseerde ik me dat Annabel (met een dubbele n) veel vaker voorkomt in het Nederlands en dat ze dus eenzelfde strijd als ik zal moeten voeren (‘weet je zeker dat je naam geen twee N-en heeft?’).
We dachten dat we namen hadden gevonden die overal hetzelfde worden uitgesproken, maar tot dusver heb ik AN-NAbel gehoord (alsof er toch twee N-en staan) en Ana-BEL (met de klemtoon op de tweede lettergreep). You can’t win.
Lees de hele lijst zelf maar op Amsterdam Mama’s, de korte anekdotes (in het Engels) zijn een feestje voor de ware namenfan!
Welke internationale naam kies jij?
Expatmoeders in Nederland lijken – afgaande op dit overzicht – maar weinig voor Nederlandse namen voor hun hier opgroeiende kinderen te kiezen.
Ik zou denk ik gaan voor iets redelijk universeels en me dan meteen voornemen niet beledigd te zijn als de uitspraak in het land van verblijf niet helemaal klopt. Iets als Anna en Matthias wellicht?
Welke internationale naam (of juist puur Hollandsche) zou jij kiezen als je in ‘een buitenland’ zou wonen en je kinderen daar naar school zouden gaan?
Welke internationale naam zou jouw kind krijgen? http://t.co/9ly2mOZpMM
Grappig, mijn zusje zei dat ik deze blog eens moet lezen. Ik ben Nederlands, mijn man is Duits en we wonen in Zuid Afrika. We hebben nog geen kinderen maar al heel wat discussies gehad over welke namen in zowel het Duits, Nederlands en Engels gemakkelijk te spellen en uit te spreken zijn zonder dat ze ineens heel anders klinken. Het zullen dus zeker ‘internationale namen’ worden…
Als ik zo snel moet kiezen zou ik gaan voor Mia voor een meisje en Jim voor een jongen.
Maar ongetwijfeld zijn er buitenlanden waar ze daar toch iets heel creatiefs van knutselen.
Hier gaat de discussie hoe je Jimmy de naam van onze kleinzoon uitspreekt ik foe het naar mijn gevoel altijd op zijn Hollabds maar dat bestaat niet volgens mijn vrouw. Mogelijk heeft zij gelijk, maar mij lukt die idioten Engelse uitspraak van de van oorsprong ook Engelse naam gewoon niet. Deze avond ontaarde het in de grootste ruzie. Ik zou mij nog maar even bedenken voor ik Jimmy koos.
Excuses voor de typ foutjes. Had er even geen erg in.
Ik heb al tijden Martha en Simon als topfavoriet. Niet dat ik ooit aan kinderen zal beginnen, maar een favorietenlijstje mag iedereen bijhouden toch 🙂
Voor een jongen zou ik kiezen voor Charlie en voor een meisje zou ik dan gaan voor Gwen.
Mijn dochter woont al jaren in Engeland. Zij heet Caroline. Afgezien van de verengelste uitspraak (Kè-roo-lain) is het een naam waar je internationaal best mee voor de dag kunt komen. Haar Engels vriend Craig zorgde thuis voor problemen met zijn naam. De brusjes onthouden het nu met een associatie naar “krekel”, Je meot wat….
Zussen Bernadete, Astrid en Juliëtte kunnen internationaal ook best terecht. Zolang je een andere uitspraak dan maar voor lief neemt. Juliëtte wordt zelfs in Nederland al vaak verkeerd uitgesproken: Djuliëtte, Zjuliëtte… terwijl je een gewone Juul is is.
Broers Kees en Bart hebben een té Nederlandse naam om probleemloos worldwide te gaan. Kees is in het Engels Case en in het Duits Käse. Tja…. maar wel de meest Hollandse naam die er is!
Ik ken ook een Craig en heb het in de tien jaar dat hij hier over de vloer komt maar niet leren uitspreken. Iets tussen grwek en krweewg in, onmogelijk. Doe dan maar Kees!
Niet voor mijn eigen naam in ieder geval. Die is wel internationaal bekend maar de uitspraak verschilt aanzienlijk per taal. Ander internationiaal “nadeeltje” van mijn naam is dat je in Arabische landen standaard ondervraagd wordt of je joods bent.
Leuke link trouwens 🙂
Ik merk dat ik me in Engelstalige landen maar meteen voorstel als ‘emmuh’, want Emma (‘emmaa’) wordt standaard als Anna (‘enna’) verstaan. Zeg jij juu-dit of djoe-dit als je je aan een (Engelstalige) buitenlander voorstelt?
Ja, ik doe hetzelfde. Ik zeg Djoedith in het Engels, Joediet in het Duits en Zju-diet in Frans- en Arabischtalige landen. Anders heeft het geen enkele zin, ze herkennen de naam anders gewoon niet.
Precies, zo doe ik het ook altijd. Anders herkennen ze de naam inderdaad niet.
Ik denk dat je van namen sowieso niet kunt verwachten dat ze in elke taal hetzelfde uitgesproken worden. Een internationale naam is handig omdat je dan in veel talen weer een andere variant hebt, maar je moet dan niet verwachten dat ze het exact op dezelfde manier uitspreken. Ik snap ook niet zo waarom die mensen in het artikel zo moeilijk doen. Een naam die iedereen in elk land exact hetzelfde uitspreekt bestaat toch niet.
Helemaal met de andere Judith/Joediet/Zjuudiet/Djoediths eens! Ik vind het zelf erg fijn om een internationale naam te hebben, ook al spreek je ‘m overal anders uit. Mijn man (Bas) heeft het lastiger in het buitenland (“Is he your boss?!” als ik ‘m voorstel, of de uitspraak wordt iets als “Bus” of “Bès”).
Helemaal eens! Ik vond de toon van het artikel ook wel “zeurderig”, zo van zitten we hier tussen die domme Nederlanders die onze namen niet eens kunnen uitspreken! We zijn toch een redelijk internationaal volkje dacht ik zo/
Kom maar terug als je Scheveningen normaal kunt uitspreken 😛 De charme is toch juist dat je naam overal weer anders uitgesproken kan worden
de naam elles hoe schrijf je die in het engels
Voor een jongen zou ik Noah kiezen, voor een meisje Ella
Alexander is dan wel leuk, en Anna of Ella werkt idd wel voor een groot publiek.
Hoewel, is Anna geen mama in het Turks?
Ana betekent ‘ik’ in het Arabisch. Wat niet echt erg is, maar wel handig om te weten: “Hoi, ik heet ik.” 😉
Ik lees net de blog uit de link. Sommige ouders (moeders) gaan wel erg over de rooie wat betreft uitspraak en spelling. Jee, je weet toch dat je in een land met een andere taal woont? Dus worden namen ook op een andere manier uitgesproken (of is die kans heel erg aanwezig).
Mijn echte naam is ook zo’n ‘spel’breker. Al zolang ik mij kan herinneren moet ik mijn naam spellen of word ik soms met de gekste namen aangesproken. Ben ik inmiddels aan gewend en ik kan me niet herinneren dat mijn ouders ‘mad’ werden van het corrigeren van anderen.
Mijn jongens hebben internationale namen, maar de namen worden wel anders uitgesproken in iedere taal. Ik gebruik zelf ook de Engelse uitspraak tegenover mijn Engelstalige vrienden. De naam blijft hetzelfde geschreven, maar anders uitgesproken, so what?
Ze hebben het er maar moeilijk mee hè, dat hun tere sneeuwvlokje Benjamin hier in Nederland niet bendjuhmin is, maar benjaamin. Ik vond het zeer vermakelijk in elk geval!
Helemaal mee eens. “Jeroen” – “Urine”, OK, da’s wel echt vervelend, maar van de meeste andere voorbeelden zie ik het probleem niet. En as je een Schotse, Welshe of Ierse naam geeft dan weet je toch dat de uitspraak voor anderstaligen vaak niet voor de hand ligt?
Mijn zoon heet Elias. In het Nederlands is dat gewoon eehliejas (met de klemtoon op de eeh-, al zijn sommige mensen geneigd hem op de lie te leggen), maar in Engelstalige landen wordt het natuurlijk iehlaajuhs (met de klemtoon op laa). No problem 🙂
Grappig dat Benjamin en Elias worden aangehaald: bij mij gaat het ook om een Bijbelse naam, Jonathan. In het NL: joo-naa-tan. In het EN: djo-ne-sen (hoe schrijf je de ’th’ klank fonetisch?)
Met een heel raar tekentje (soort o met een kruisje er bovenop) dat ik niet uit mijn iPad krijg 😉
Leuk om die link te lezen met al die namen die verkeerd worden uitgesproken. Wel jammer dat er alleen staat hoe de naam verkeerd uitgesproken wordt, bij veel namen vraag ik me dan af wat dan wel de goede uitspraak is, maar die staat er dan niet bij!
Ik zou zelf later goed nadenken over hoe de naam wordt uitgesproken en hoe je de naam schrijft. Ik ken een stel (Nederlandse en een Marokkaan) dat de naam van hun kind allebei anders uitspreekt. Heel vreemd… Vader spreekt het op z’n Arabisch uit en moeder op z’n Nederlands. Dit zorgt toch voor een identiteitscrisis voor het kind?!
Waarom? De naam is toch op schrift hetzelfde? Ik kreeg echt geen id-crisis toen in Australie en Japan mn naam anders werd uitgesproken dan gewend. Het is even wennen aan de klank, maar ik bleef toch echt dezelfde! Een kind kan veel hebben, dit is echt een minor issue (in goed NL :-)).
Maar het is toch gek als je ouders jouw naam allebei anders uitspreken? Hoe ‘heet’ je dan officieel?
Als voorbeeld (een andere dan in het echt ivm privacy). Stel dat de dochter van dit Nederlands/Marokkaanse stel Imane zou heten. Op z’n Arabisch spreek je dit uit als iemèn, op z’n Nederlands zou je er iemaanuh van kunnen maken. Dat is toch een groot verschil? Hoe zal het kind zichzelf dan voorstellen in bijv een schoolklas?
Dit gaat dus om de ouders van het kind, niet over of jouw naam (die door je ouders hetzelfde wordt uitgesproken) in het buitenland anders klinkt; dat maakt niks uit, je weet natuurlijk dat dat kan gebeuren in het buitenland.
Ik heb zelf een Arabische naam (A.ssia) en mijn vader en moeder spreken hem ook beide anders uit. Mijn moeder op z´n nederlands (Aasiejaa) en m’n vader op z’n marokkaans (Ehsiejaa). Ik spreek m’n eigen naam op z’n nederlands uit maar heb er nooit ‘last’ van gehad dat beide ouders ‘m anders uitspreken. Ondanks dat vrijwel niemand mijn naam goed uitspreekt hier in Nederland ben ik wel blij met m’n naam. Ik vind ‘m apart en mooi klinken.
Hm misschien ligt het dan toch aan mij dat ik zoiets vreemd zou vinden. Ik denk altijd maar, als je je zoon Jack noemt, zou het toch ook raar zijn als moeder Djek zegt en vader Jak? Hihi..
Maar goed, mooie naam heb je 🙂
Hier gekozen voor June, internationaal handig en gewoon een mooie naam mits uitgesproken als Djoen. We dachten dat het een makkelijke naam zou zijn maar inmiddels al veel versies gehoord waaronder Juu-ne, Joan, Joen en zelfs Tuna (!).
Anna Nifterick Post liked this on Facebook.
Probeer mijn naam maar eens in het Engels (eeenoek). of het Duits (anauk) Is echt een drama.
In het buitenland moet ik mijn naam vaak opschrijven of uitleggen dat het Frans is.
Heb er altijd best veel last van gehad, dus ik geef mijn kinderen later sowieso een internationale naam.
Zoiets als: Maude, Liz, Sophie, Hannah, Maria, Marc, Adam, Daniel (zonder puntjes), Lucas.. Iets in die trant in ieder geval.
Genoegen nemend met een andere uitspraak denk ik dat favorieten Felix, Edith, Anton en Flora internationaal prima te gebruiken zijn.
Ik verknutsel mijn naam altijd terug naar mijn officiële naam: Susanna…..Sanne zelf werkt gewoon niet.
Cleo (onze oudste) kan iig in het Frans en Engels, onze jongste – Elfi – zal in Engeland moeten uitleggen dat je het uitspreekt als Alfie maar dar ze toch echt een meisje is 😉
Jake (mijn man) is internationaal Djeek terwijl hij eigenlijk Jaakuh heet….maar dat s zelfs in NL verwarrend.
Ik zou me er niet druk om maken als ik in het buitenland woonde. Je kunt er toch niet vanuit gaan dat iedereen van zelf de juiste uitspraak gebruikt?
Ja, Sarah dus! Internationale klassieker, altijd goed!
David
Hier ava voor een meisje en ben voor een jongen .
Ik denk dat mijn dochters met Mara en Sari prima vooruit kunnen in het buitenland. In Engelstalige landen zal de r anders worden uitgesproken, maar dat geeft niet zo. Ik heb 1 echte voorwaarde: de naam van mijn zoon, Jakob, blijft altijd Jaakop. Ik wil nooit Dzjeekop horen. Niet hier, niet in Engeland en nergens anders. Ik krijg zo de kriebels van die uitspraak, vreselijk. Ik heb zijn naam bewust met een k geschreven ipv een c om de Engelse uitspraak te voorkomen. Wie het wel op z’n Engels uitspreekt zal hoe dan ook verbeterd worden.
Net wat je zegt, als je accepteert dat de naam anders wordt uitgesproken, zullen mensen dat blijven doen, net als met afkortingen. Mijn dochter heet Roxana en luistert niet naar Roxanna of Roksen(uitspraak) Roxy is ook niet van toepassing.
Ook hier bewust gekozen voor internationaal bruikbare namen, maar de uitspraak per taal (in het Duits Frans of Engels) verschilt. Vind ik ook niet meer dan logisch. Ik heb zelf jaren in een Franstalig land gewoond en gewerkt waar mijn voornaam prachtig ‘verfransd’ werd. Het is in het begin even wennen, maar het klinkt nog vreemder als in een Franse volzin ineens een oer-hollandse naam voorkomt.
Wij hebben voor de naam ” Filippa” gekozen, mede omdat de naam internationaal goed is te gebruiken. Waar we echter geen rekening mee hadden gehouden is dat veel Nederlanders het niet uitspreken zoals wij in gedachten hadden. Wij hebben de naam altijd gelezen en uitgesproken als ‘”Fieliepa”, maar merken dat veel mensen “Fielippa” zeggen. Als ik er dan wat van zeg, krijg ik soms de opmerking dat we het dan maar met 1 P ipv 2 P’s hadden moeten spellen. Uh nee… de spelling met 2 P’s vinden wij gewoon veel mooier! Het irriteert mij toch wel een beetje, maar vind het vermoeiend om mensen steeds te moeten verbeteren.
Leuke naam hoor! Maar het verbaast me idd niets dat ie ‘fout’ uitgesproken wordt. Ik las ook direct die dubbele pp. Spelling is immers een verzameling afspraken en een weergave van uitspraak, niet iets wat je voor je eigen gevoel mooier kan maken. Je kunt iig niet verwachten dat mensen dat vanzelf aan de naam aflezen. Maar ik neem aan dat er ook genoeg welwillende mensen zijn die er rekening mee houden?
Helaas zijn het vooral mijn schoonouders die hardnekkig ” fielippa” blijven zeggen. Ze is gelukkig nog maar 3 maanden dus we houden gewoon vol en blijven verbeteren ;-).
Ik las het wel goed, maar inderdaad, met de spellingregels zou je het makkelijk anders kunnen lezen. Met onbekenden zul je dat probleem altijd houden, maar ik vind dat je van je naasten (zoals je schoonouders) mag verwachten dat ze de goede uitspraak aanleren.
Zoals je het spelt zou ik ook direct ‘Fielippa’ zeggen.
Maar ik snap wel dat ze Filipa niet zo mooi vonden. Ik vind dat Filippa gewoon op twee manieren uitgesproken kan worden, soms hoor je ook een klemtoon op bijvoorbeeld PAScal of pasCAL en dat kan je ook niet aan de spelling zien. Dit is wel een beetje anders, maar toch.
Ik hoor trouwens vaak bij mijn buurjongen (die heet Mathijs), dat ze een t in zijn naam missen. Het ‘hoort’ Matthijs te zijn, omdat je dan mat-thijs zegt en bij zijn naam zou je maa-thijs moeten zeggen. Maar hier vind ik het ook gewoon met een t kunnen als je dat mooier vindt staan. Je stelt je 1x voor en je weet het, en als je je naam doorgeeft kun je ‘m gewoon spellen.
Mijn man heet Huib en in Amerika lukte het pas met uitspreken toen er Herbert van gemaakt werd!! want ja Huib lijkt wel op Herb 🙁
Hij zou dan toch een andere naam kunnen kiezen? Zijn tweede naam of een leukere verbastering? Ook kun je wel vasthouden aan Huib, aangezien er zat immigranten zijn die wel gewoon hun eigen naam willen houden. Dat is in Amerika en Canada ook vrij gewoon.
Ik ga er maar vanuit dat dat de namen van mijn kinderen in het buitenland anders uitgesproken zullen worden. Geen probleem. Eline kan Elaine zijn, Lex wordt misschien Alex (om het makkelijker te maken). Mijn man Jeroen redt zich internationaal door zich als Jerome voor te stellen. Sandra is volgens mij goed te doen in Engelssprekende landen…
Kan me er niet druk om maken. Heb er ook niet echt rekening mee gehouden bij het kiezen van de namen. Hoewel ik nooit Siemen of Joke zal hebben gekozen…
Elizabeth is volgens mij de perfecte naam, die kan overal wel uitgesproken worden!
Met mijn eigen naam heb ik nauwelijks problemen in het buitenland, in Engeland zeggen ze ‘Meksiem’ en in Frankrijk en Duitsland vinden ze mijn naam een jongensnaam, maar ach.
Ook wij hebben bewust voor een naam gekozen die het in diverse landen goed doet, onze dochter heet Hannah.
Voor een volgende dochter zou Maria een goede kanshebber zijn. Voor een zoon iets in de trant van Seth…
Ik heet voluit Marja en dat gaat bijna nooit goed in het buitenland. Het wordt vaak Moorja of Moordja. Afhankelijk van of ik daar zin in heb, stel ik me voor als Mary / Marie/ Maria. Want mijn officiële voornaam is ook Maria. Geen probleem dus.
Ik zou alleen rekening houden met de internationaliteit (is dat een woord ??) van een naam als mijn partner van buitenlandse afkomst is of veel familie in het buitenland heeft.
Favorieten zijn dan David, Lucas, Seth, Boaz, William, Sarah Hannah, Juliet, Anna, Joanna
Ik zou voor de meisjesnaam Kerenza gaan, de meeste talen hebben hier geen moeite mee, misschien net een iets andere klemtoon, maar daar houdt het dan wel mee op.
Voor een jongensnaam vind ik Jonathan wel mooi, ook allen een andere klemtoon lijkt mij.
\Voor de rest zou ik mij niet druk maken wat mijn naam in een andere taal betekent. Dan kun je wel aan de gang blijven.
De vriendin van mijn dochter heet Floor, maar noemt zich in het buitenland Flora.
De dochter van een vriendin heet Siobhan(Iers) uitgesproken als Sjofon, je wilt niet weten wat mensen er van maken als ze alleen de naam lezen.
Mijn eigen naam is Jelly, maar toen ik vaak in Engeland verbleef heb ik hem een beetje veranderd in schrijfwijze. namelijk Yelley, toen werd hij tenminste uitgesproken zoals ik was gewend. ipv djelly wat een geleipudding is.
Onze jongste heet Eli. Aan Engelstaligen leg ik uit dat wij het uitspreken als Amy met een L in het midden, maar ach… Als mensen dan vervolgens toch nog de Engelse uitspraak gebruiken, ga ik ze ook niet steeds corrigeren.
Oh, leuk stukje dit. Gaat namelijk toch iets worden waar ik rekening mee moet gaan houden ivm werk. Voor jongetjes lijken me Alexander, Lucas en Sebastian me save en mooi, en voor de meisjes Sophie, Anna of Liz
Yes – we foreigners like Dutch names are HIGHLARIOUS!!!!!!
http://stuffdutchpeoplelike.com/2011/06/07/ridiculous-dutch-names/
Vroeger tijdens de wintersport in Duitsland en Oostenrijk werd ik door de skileraren “Marieke” genoemd. In Frankrijk waar ik tegenwoordig regelmatig kom kunnen ze het tevens niet uit spreken. Inmiddels kennen ze mij daar wat langer en maken ze er “marijzja” van (of iets in die richting). In de UK of VS maak ik er zelf “mary” van, zo noemde mijn vader mij ook al vaak (eveneens uitgesproken al merrie). Mijn zus heeft een meer “Amerikaanse” naam. Toch werd haar onlangs op een congres in de VS gevraagd wat haar “echte” naam was omdat ze er van uit gingen dat ze een “werknaam” had voor in Engels talige landen.
Wij hebben overigens onze zoon helemaal geen internationaal handige naam gegeven maar een Scandinavische. Dat zal vast nog wel eens lastig zijn. Voor mij geen reden om een andere naam te kiezen. Hij kan eventueel bij problemen zijn tweede of derde naam kiezen.
Hier dus een Floor. Als ik zin heb om niet vergeten te worden en om de lachers op mn hand te krijgen zeg ik in Engelstaliige landen ‘I’m Floor, like the Floor’ en wijs dan ook naar de grond. Dan krijg ik soms een flauwe ‘Hi, I’m ceiling’ terug, of ik kom ‘m er zo nodig zelf vast in. Als ik er geen zin in heb noem ik mezelf Flora. In Franstalige landen geen probleem, daar denken ze dat je ‘Flore’ schrijft. In Spaanstalige landen vinden ze het prachtig, dat ik ‘bloem’ heet, en ik ga ze natuurlijk als het niet nodig is niet uit die droom helpen.
Mijn broer Joost heeft het probleem dat het altijd Djoest wordt, ook al zegt hij eerst zelf: ‘Joost, like toast.’ Helpt niet. Koppige mensen.
Onze dochter heet Aisha (uitspraak Aa-ie-sha), uit praktische overwegingen gekozen om het niet met dubbele puntjes op de i te spellen en vonden het grafisch mooier.. wij merken het nu ook. Het wordt ajsjah, aisah of alisha (?). We zijn gewoon samen consequent in het uitspreken en hopen dat ze er later niet te veel last van heeft. Zijn allebei hollands trouwens, ze heeft ook een oer hollandse achternaam, maar het is gewoon een echte Aisha!
Ik heb de spelling van mijn naam aangepast voor Engelstalige mensen, dan klinkt mijn naam redelijk hetzelfde. En anders wordt het meestal Elaine. In Frankrijk ben ik Hélène, ook erg mooi. Italiaans, Grieks en Spaans en zijn ook geen probleem (Elana of Eleni), Portugees heb ik nog niet uitgeprobeerd, maar is vast ook geen probleem.
Mijn naam wordt in het buitenland bijna altijd goed uitgesproken, zit weinig verschil in. Faye lijkt me ook zo’n veilige naam al willen ze er hier in Friesland nog wel eens Fa-je van maken.
Mijn eigen naam is Linda, altijd goed, waar ik ook kom. Klinkt nagenoeg in alle landen hetzelfde. Dat is dan het voordeel van de naam.
Mijn meiden zijn wel uit te spreken in het internationaals, Laura blijft heftzelfde, alleen de klank en Eline wordt Eileen (naar een heel leuk liedje). Mijn zoon Reinier wordt een probleem vooral in het engels. In duits en frans wordt het Rainer,
Als ik internationaal zou kiezen, dan Sarah en Olivier/Oliver.
Ik heet ook Linda, de ideale naam voor op vakantie! haha. Soms toch nog handig, zo’n 13 in dozijn-naam….
Al merk ik trouwens wel dat het in Engeland/ Amerika een naam is voor vooral wat ‘oudere’ dames, grappig om n Linda te ontmoeten van in de 60. Zal je in NL nog niet snel gebeuren.
Ik heet Francisca en stel mij in het Engels aan nieuwe mensen vaak voor als Francesca, gaat altijd goed.
Ook kort ik het vaak af naar Fran, ook internationaal bekend.
Dochter heet Madeleine en dat is een naam die ook in het buitenland bekend is, maar dan wel met een andere uitspraak, in het Engels wordt het vaak Madelyn/Madelin of Madeleene, prima. Alleen mensen die hardnekkig Madelijne zeggen grrrrr. Er staat toch duidelijk een ‘ei’ in zou je zeggen….
Ik snap je punt niet over Madeleine..
Madelijne en Madeleine spreek je toch hetzelfde uit?
‘Er staat toch duidelijk een ‘ei’ in zou je zeggen..’ Maar dat staat in MadelIJne toch ook?
Ja en nee 😉 Marjolijn en Marjolein spreek je idd ook hetzelfde uit, maar wij spreken zeggen dus Madeleene de Franse uitspraak zeg maar. Toen ik de naam jaren geleden voor het eerst ergens las had ik zelf niet de ingeving om het als een ij uit te spreken. Dus voor mij was het logisch het is Madeleene.
Wellicht dat ik me daarom irriteer aan de mensen (het zijn er maar 2, inmiddels nog maar 1) die het hardnekkig anders zeggen. Overigens zegt dochterlief zelf ook vaak oma ik heet niet Madelijne maar Madeleene.
Oké, duidelijk 😉
Ik heb nog nooit Madeleene gehoord bij Madeleine, dus zou het zelf ook als Madelijne uitspreken.
Ken ook een aantal Madeleines, en die spreek je allemaal als Madelijne, voor mij is Madeleene dus helemaal nieuw!
Ik heb ook nog nooit van Madeleene gehoord. Als ik er al iets anders dan een ij-klank van zou moeten maken, zou het madelènuh, met een korte e zijn. Maar jij (Francisca) bedoelt echt de uitspraak leenuh op het eind?
Ik vind wel dat als ik soms een andere uitspraak bij een naam heb en ik krijg de goede te horen, dat ik dan wel de goede moet zeggen. Beetje vreemd om je bij je eigen fout te houden lijkt me. Zo las ik iemands naam Ghyslaine en noemde haar Giesleen (met een g als in good op z’n engels), maar het bleek zjieslèhne te zijn. Prima, noem ik haar vanaf dan toch zo! Vreemd dat (zelfs oma’s?!) niet de goede uitspraak (willen) aanhouden hoor.
Volgens mij bedoelde ze wel madelène hoor. Ze zegt namelijk: de Franse uitspraak.
Ik lees zelf bij madeleine, ook madelène, en niet madelijne.
Je leest de namen, naar hoe je ze zelf kent!
Met mijn naam hetzelfde.
Sommigen zeggen I, sommigen zeggen IE.
Ik heet zelf IE, dus zo wil ik ook graag aangesproken worden, anders voelt het eigenlijk niet als ‘mijn’ naam.
Inderdaad gewoon het verschil tussen de Franse en de Nederlandse uitspraak. Standaard kies ik denk ik vaak de Nederlandse. Ik heb in Frankrijk zat madeleines (madelènes) gegeten, maar nu dacht ik toch in eerste instantie aan Madelijne.
Maar het is een makkelijke uitspraak om te onthouden toch? Als je het eenmaal weet.
Ik zou de naam als ik hem zo zie, als Madelène op z’n Frans uitspreken,
Madeleine als madelene komt niet in mij op. Misschien was het makkelijker geweest als je de naam ook als Madelene had geschreven.
Inderdaad had ik dat streepje op de e moeten zetten of het iets anders moeten opschrijven! Ik ben niet zo goed in het fioenetisch opschrijven van hoe je iets zegt, sorry!
http://www.uitspraak.com/Madeleine
Het verbaast me wel een beetje dat het je zo irriteert dat mensen Madelijne tegen je dochter zeggen. Het zou me niet verbazen als het merendeel van de mensen dat op grond van hoe je het schrijft zo uitspreekt.
Misschien zit de irritatie in het feit dat mensen het fout blijven uitspreken, ook als duidelijk is verteld hoe de naam uitgesproken moet worden. Je kunt wel denken dat je het beter weet, maar een eigen uitspraak blijven gebruiken zou ik ook heel irritant vinden. Mijn dochter heet Eline met -uh op het eind. Dus niet Elien als uitspraak. Er is iemand die nog steeds Elien zegt….
Misschien een verstandigere keuze moeten maken…
Mensen spreken het nu eenmaal uit zoals zij ernaar refereren. Persoonlijk vind ik de Engelstalige Eline veel fijner en zou ook zo reageren had ik niet in Zeeland opgegroeid geweest. ;p
Die van Madeleine vind ik ook zeer logisch… je hebt het net zelf al over Eline met een -uh gehad, Madeleine met een -ei is volstrekt logisch als je niet anders gewend bent.
Wel een beetje jammer dat oma’s zich altijd zo langzaam aanpassen wanneer je ze corrigeert. ;P
“Mensen spreken het nu eenmaal uit zoals zij ernaar refereren. ”
Natuurlijk, de eerste keer spreek je een naam uit, zoals je hem zelf kent. Maar als je van de ouders of de persoon zelf hoort dat het anders moet, dan pas je je daar toch op aan?
Heb ik ook met afkortingen van namen. Als ouders een naam voluit gebruiken, vind ik het heel onbeleefd om zelf een afkorting te gebruiken gewoon omdat je dat zelf leuker vindt…
(kinderen doen dat onderling wel veel, maar dat vind ik weer anders).
Vraag me nu af hoe je Eline op zijn Engels uitspreekt. Bedoel je Elaine? Met een ee-klank aan het eind? Of een ai-klank?
Ik geloof dat onze zoontjes al internationale namen hebben: Samuel, Thomas en Arthur. Prachtige namen en bijna overal goed uit te spreken!
We wilden een naam die in Nederland gewoon uitgesproken kon worden,maar inderdaad ook internationaal uit te spreken is..
Uiteindelijk zijn we voor de naam Flynn voor onze zoon gegaan.. En we zijn er nog steeds helemaal blij mee!!
Tja, het is maar wat je zelf wilt: uit een soort van angst een bepaalde naam niet kiezen of gewoon een aparte naam kiezen die niet in de categorie Joke of Kees/Case past. Mijn ervaring is dat je met een apartere naam ook goed wegkomt.
Ik heb ook meegemaakt dat ik in de Starbucks naar een Madeleine koekje vroeg maar dat het volgens de barrista uitgesproken moest worden als Madelain. Als er een afwijkende uitspraak is, volg ik uiteraard gewoon de uitspraak van de ouders.
Onze dochter heet Luna, op z’n Nederlands (Luuna) uitgesproken. Hier vind ik het vervelend als ze haar Loena blijven noemen, echter in het buitenland vind ik die uitspraak juist wel weer wat hebben.
Voor een echte internationale naam zou ik gaan voor Mia, Elsa, Emma, Mick, David,
(Inter)nationaal
Ik ben niet geneigd erg veel aandacht te besteden aan hoe internationaal een naam is. Misschien ook wel omdat wij zelf niet zulke wereldreizigers zijn (al weet je natuurlijk nooit of je kinderen dat wel zullen zijn). Maar ik vind het ook zonde van de Nederlandse en locale cultuur als wij als Nederlanders onze kinderen alleen nog maar internationale namen geven.
Dat gezegd hebbende, ik kom zelf uit de Randstad en daar zijn locale namen natuurlijk niet zo van toepassing. Sommige Friese/Groningse/Limburge etc. namen vind ik mooi, maar er zijn er ook bij waar ik toch rare associaties bij heb. Mede doordat ze me aan vunzige Engelse woorden doen denken.
Verkeerde uitspraak door (mede-)Nederlanders
Ik vind inderdaad dat als je gecorrigeerd wordt, je je daaraan moet proberen te houden. Zelf heb ik bij (voor mij) onverwachte uitspraken nog weleens moeite te onthouden hoe het ook al weer zat. Maar ik doe in elk geval wel m’n best.
Maar als je emigreert weet je gewoon dat je naam anders uitgesproken kan worden. Daar moet je denk ik niet te veel mee zitten.
Ik weet nu al dat de kans groot is dat mijn schoonmoeder onze nummer 1 naam moeilijk uit te spreken zal vinden. Het is geen moeilijke naam, maar ze heeft met veel namen moeite. Daar laat ik me niet door tegen houden. Een naam kiezen is al moeilijk genoeg.
Ik denk dat veel Nederlanders zich ook wat aanstellerig voelen als ze buitenlandse uitspreken zoals het hoort. Dat is misschien de keerzijde van onze nuchterheid.
Ik ken een Justin (Djustin) die door meerdere mensen Justin (op z’n Nederlands) wordt genoemd. Dat is echt niet omdat het zo moeilijk uit te spreken is.
Bij bijvoorbeeld Schotse namen is de uitspraak voor ons gewoon te ver verwijderd van onze eigen uitspraakregels om uit onszelf te begrijpen.
Verkeerde uitspraak in het buitenland
Aan de andere kant weet ik dat mensen die Engels spreken ook best een hoop namen kunnen uitspreken, maar dat niet doen (bewust of onbewust). De J in Joost en Jeroen kunnen ze prima (die zit ook in ‘yeast’) en ik heb voorbeelden gehoord dat het ook goed lukte. En de ‘ou’ uit Gouda spreken ze uit als ‘oe’, maar in ‘house’ lukt het ze wel. Ook die heb ik goed uitgesproken gehoord. De G blijft natuurlijk een probleem, maar dat kun je ze moeilijk kwalijk nemen.
Help me, hoe spreek je Solveig uit? Is Scandinavisch volgens mij. Meisjesnaam.
Ik zou het uitspreken als Solwee, maar of dit juist is?????
Soel-vaaj, met de klemtoon vooraan.
Ik zou het dus op zijn Noors zeggen (heb daar gewoond) Soll-wei
Leuk onderwerp! Ik vind bijvoorbeeld de naam Levi in het Nederlands heel leuk, maar op z’n Engels (Lievai) vind ik er dan weer helemaal niets aan. Voor een jongen vind ik Noah wel een mooie internationale naam en voor een meisje zou ik gaan voor Nora.
Leuk artikel! Mijn favoriete namen én mijn eigen naam zijn vrij internationaal ’toegankelijk’. Zo staan Sarah, Sophia, Hannah, Anna, Chloé, Mia, Lauren, Julie hoog op de lijst. Wat jongensnamen betreft… ik vind dat sowieso al lastig, laat staan als het om internationale namen gaat. Enkele mooie internationale jongensnamen vind ik Arthur, Julius, Casper, Marcus. Maar dan komt uiteraard weer het , dilemma, hoe internationaal zijn ze eigenlijk? En hoeveel waarde wil ik daar aan hechten?
Wij wonen in Oostenrijk en de vader van de kinderen is Oostenrijker. Ik wilde voor de kinderen een naam die in beide talen en in het Engels goed uit te spreken is. Wij hebben gekozen voor Nora en Linn. ‘Nora’ is hier een gebruikelijke naam, ‘Linn’ kennen ze meestal niet en daaraan moeten de mensen eerst wennen. Omdat hier veel namen afgekort worden, wordt vaak gevraagd van welke naam het een afkorting is. (Evelyn, Lynnet…?). Na het uitleggen dat het echt ALLEEN ‘Linn’ is, vinden ze het toch een leuke naam ‘echt Nederlands’ zeggen ze dan… haha
Nog steeds ben ik erg blij met deze namen en de kinderen ook. De uitspraak is zoals verwacht nooit een probleem.
Ik zelf heet Skye en mijn tweelingzus Gael. Ik heb een tweeling (2 zoontjes) Micah en Kiano. Gael heeft een meisje: Kayla
Die website is echt kolder… Jemig. Vooral die Ierse namen. Hoe kunnen ze verwachten dat de hele wereld weet hoe je een naam in een bijna uitgestorven taal spelt? Wij verwachten toch zeker ook niet dat de hele wereld weet hoe je gangbare Nederlandse namen spelt? Of uitspreekt? Grow up, will you… Als je er zo’n problemen mee hebt, moet je in je eigen landje blijven. Zit je altijd goed – misschien.
Zelf woon ik al jaren in verschillende buitenlanden en mijn naam (de Nederlandse versie van mijn login) wordt verbasterd tot van alles en nog wat. De fraaiste versie was Mary-Graf (Engels Mary plus de achternaam van Steffi), van een leraar op de high school in de VS. Als ze er naar vragen probeer ik wel uit te leggen dat het rijmt of Kate, plate, great enz, maar dat helpt maar zelden. Het is te merken dat men buiten Nederland niet aan Sinterklaas doet! LOL
Maar het maakt me in feite niets uit. Ik luister naar alles wat er op lijkt.
Op internet is het Margherita geworden, omdat mijn eerste jaren op internet gedomineerd werden door een Italiaans forum. Niemand kon daar natuurlijk wat met mijn naam, dus ik veranderde het zelf maar in Margherita (wat ik eigenlijk ook mooier vind dan Margreeth). Hoewel ik nauwelijks nog op dat forum kom, is de naam Margherita voor internet in gebruik gebleven. Internationaal herkenbaarder en beter uit te spreken dan de Nederlandse versie. (Ooit geprobeerd de Hollandse combinatie -RGR- aan een buitenlander te leren? Kun je lachen!) Alleen loop ik nu tegen het probleem aan dat de Nederlanders het nogal eens verkeerd spellen. Maar goed, je kunt het toch niet iedereen naar de zin maken. Mijn naam heeft in ieder geval een voordeel: de naam is bekend in ontzettend veel talen – elk met hun eigen variaties. Het zou aanzienlijk lastiger worden, denk ik, als ik Froukje of zo had geheten!
Tja, en voor eigen kinderen… Alhoewel het daar wel niet van zal komen, staan de namen al jaren redelijk vast. Laat ik het zo zeggen: dat de naam internationaal *goed* uitgesproken kan worden is van weinig belang voor mij. Belangrijker vind ik het dat de naam überhaupt (zij het misschien wat verbasterd) uitgesproken kan worden in de meest gangbare talen van de landen om ons heen. Het is iets waar ik wel bij stil sta, maar ik denk niet dat ik het een beslissende factor laat zijn.
En voor zover mogelijk, dat het in de meest gangbare talen niet onmiddellijk tot rare associaties leidt (zoals Fokke). Je kunt echt niet alles voor zijn, maar voor zover je het kunt nagaan, ben je dat toch wel aan je kind verplicht, lijkt me.
Ik denk dat mijn favoriete namen redelijk de toets kunnen doorstaan (met dank aan de spontane zeslingen, die me dwong wat meer jongensnamen te kiezen!)
Voor meisjes:
Dorthe (absoluut favoriet – Scandinavisch/Duitse versie van Dorothea; Engelsen maken er wellicht Dorothy van)
Maryse (zowel in Nederland als in Frankrijk bekend – zou weinig problemen in het Engels en Duits moeten geven)
Idhuna (wordt waarschijnlijk flink verbasterd, maar zou geen onoverkomelijke uitspraakproblemen moeten geven, denk ik)
En nog wat extra’s als Esther (internationaal), Josja (lijkt genoeg op Joshua om met één correctie te volstaan) en het vermoedelijke probleemgeval Jördis… ik verwacht dat die zelfs in Nederland problemen zou hebben. De Scandinaviers zouden er ook een H voor willen zetten, maar dat vind ik niet mooi 🙂
En voor de jongens:
David (Engels uitgesproken, maar bekend in vele talen)
Ilja (zal even moeten zeggen dat het als Ilya uitgesproken wordt, maar verder voorzie ik geen problemen)
En Angelo – no problem.
‘Lies’ is niet bepaald een internationale naam: de douanier in California bekeek mijn paspoort, bekeek mij, en met een heel verwarde blik: ‘Seriously?’
Mijn naam is moeilijk zowat overal, ook in Frankrijk bvb, maar in het Engels nog extra, dankzij de betekenis van het Engelse woord ‘lies’ (leugens).
Verbaal zeg ik normaal gewoon mijn naam als ik me voorstel, eventueel gevolgd door: je mag me Lis/Liz/Lise/Lize noemen (afhankelijk waar ik ben). Schriftelijk (en niet officieel) ga ik meestal meteen voor Lis.
Mijn Engelse vrienden weten wel hoe ze mijn naam moeten uitspreken (leese), en vinden het eigenlijk wel een mooie naam. Alleen geschreven blijft het zo raar, dus schrijven ze soms Lis.
Voor toekomstige ouders die de naam Lies mooi vinden, stel ik een alternatieve schrijfwijze voor: Lis, Lise of Lys…
Persoonlijk vind ik het niet zo erg dat ik zo’n ‘lastige’ naam heb, het geeft wel grappige situaties, en het is snel uitgelegd. De naam Lies kan misschien wel problemen geven als je een internationale carrière wilt, of in het buitenland woont/werkt.
Voor een jongen zou ik denk ik Kobus, Lennon of James nemen. Voor een meisje Izzy of Rose
Wie heeft ervaring met de naam Isa jn het Engels? Ik vind de naam mooi op z’n Nederlands uitgesproken (iesa) maar niet als men er Isa (aisa) van maakt. Op zich een makkelijke internationale naam lijkt me en snap niet dat isabella wel goed wordt gezegd maar Isa waarschijnlijk niet…
Ik vermoed dat ze of Aisa gaan zeggen… of Issa (net als in Isabella)