Tjeerd Agema liep vorige week een stuk door NL en kreeg daarbij voedsel en onderdak van boeren en andere buitenlui.
Op een boerderij trof hij de ouders van Wouter en Wouthera, die hem "gastvrij onthaalden".
Alhoewel ik het altijd ‘zonde’ vind als ouders niet de moeite nemen om twee verschillende namen voor hun kinderen te verzinnen, is *h in Wouthera toch wel weer damesachtig.
Ik vind Wouter heel leuk, maar Wouthera… nee, te geknutseld.
Geen leuke naam, en al helemaal geen leuke combinatie!
Ikzelf heet al 31 jaar Wouthera en ben er aan gewend, maar ik zou het zelf nooit als meisjesnaam kiezen. Onze zoon van 2 hebben we wel de naam Wouter gegeven omdat we dit een heel stoere jongensnaam vinden. Maar niet omdat we mij wilden vernoemen. Hebben we dus ook niet gedaan.